NOVA

Rahatlamalıyım ~Nova~

"Havadaki yağmurun sebebi ben değilim Lucy. Alışverişe çıkamadığın için lütfen sinirini benden çıkarma" diye geçiriyordum içimden, kafamı kitabımdan kaldırmadan. Lucy ise yatağıma yüzüstü yatmış elindeki telefondan gözlerini çevirmeden söylenip duruyordu. Ağzındaki sakızı, şişirip patlatması sinir bozucu olmasına rağmen bir süre sonra alışkanlık yapmaya başlamıştı. Kelimeleri onun çıkardığı sese ritim tutturarak okuyordum. Lucy bir an elindeki telefonu bıraktı, heyecanlı bir şekilde yatakta doğruldu. Dikkatimin dağılması ve o an birden ona bakmamla "Ne oldu?" demem bir oldu.

"Hadi bu akşam biyerlere çıkalım. 42.Caddenin ara sokaklarında bir klüp açılmış diye konuşuyorlar. Bu gece orası yıkılacak.!" dedi.

Bende mantıklı birşey söyleyecek sanmıştım. Sanki aklına dünyayı kurtaracak bir fikir gelmiş gibi kalkmıştı çünkü yataktan. Sadece "Bakarız" dedim ve kafamı kitabıma geri döndürdüm. Ona bakmıyordum. Fakat yüzünün asıldığı fazlasıyla belliydi. Kimbilir içinden bana ne küfürler ediyorsun Lucy.

Hava çoktan kararmıștı. Ayak üstü birşeyler atıştırmak için mutfağa yöneldim. Uzun uzun dolabın içindekileri süzerken, az kalsın buzdolabının önünde kamp kuracaktım. O denli uzun süre kalmışım yani.

Kapımda anahtarın çevrilme sesiyle irkildim birden. Tüylerim ürperdi. Gerilim filmi sahnesi canlandırmaya çalıştım bir an. Hani kadın evde yalnızdır ve evine birinin girdiğini hisseder. O an tesadüfen mutfaktadır. Eline bir tava alıp kapıya yönelir...

Neyse gerçek dünyaya dönmeliyim. Elime birşey alıp beni öldürmeye gelen seri katili etkisiz hale getirmek geçti aklımdan yalan değil. Mantıklı düşünmekte gerekirse ben bir Başbakan, Banka müdürü değilim. Dünyanın canına okuyacak bir buluşta yapmadım. Kimse durduk yere "Bu Nova'da ne gerizekalı bir kız! Hadi şuna suikast düzenleyelim de hayatında macera olsun" demezdi. Ben bunları düşünüp dururken bir anda karşıma Lucy belirdi. Elindeki çantaları göstererek "Șu lanet kapını değiştirmelisin, kapını açmaya çalışırken çıldırmamak mümkün değil " dedi.

Ahh gerizekalı Nova. Evinin anahtarını en yakın arkadaşına verdiğini unutan gerizekalı.

Yüzümü korkudan öyle bir kasmıșım ki. Resmen yanaklarımın ağrımasıyla kendime gelebildim. "Kendini kasıp durmasana Nova. Herhalde bu gece yüzünün patates gibi görünmesini istiyorsun." dedi elindekilerle benim odama giderken.

Elimdeki çikolatayla odama yöneldim. Lucy elinde tuttuğu iki elbiseyide göstererek "Sence elbisemi? Yoksa etek üstüne bu yeni aldığım body mi?" diye sordu. "İkisi de yakışır. İstediğini giy." dedim. Yüzündeki ifade o an bir bebek gibi masumlaștı. "Ben değil şapşal sen giyeceksin" dedi. İtiraz etme gereği duymadım. Lucy birşey söylüyorsa o kesinlikle olmak zorundadır. Aksi halde şeytanı bile cehenneme sokup yakabilecek kadar hırçınlaşıyor.