DÜŞMANDAN AŞKA

TEDAVİ GÜNÜ

Sabahın erken saatlerinde tedavim için kalkmıştım. Tedaviye Rıza abi ile gidiyordum kendisi bizim
şoförümüz benden 5 yaş büyük. Anneme haber verip dışarı çıkmam lazım.
“Anne ben çıkıyorum. “

“Nereye gidiyorsun yavrum. “
“Kliniğe. “

“Tamam yavrum, gel kahvaltı yap sonra gidersin. “

“Yok anne sağ ol geldiğimde yerim. “

“Tamam yavrum sen nasıl istersen dikkat et kendine. “

“Tamam anne. “

Evden çıktık ve yola koyulduk. Yol boyunca en sevdiğim grubun ikiye on kalanın şarkıları çaldı. Ben
şarkıları eşlik ederek yola devam ederken Rıza abi ise sessizliğini koruyordu. Tedavi için Selma
hanımın kiliğiniğine geldim. Selma hanım son 1 yıldaki doktorum kendisi uzman doktor olduğu için
babam onu seçmiş.
Ben 19 yaşımda bir trafik kazası sonucu ayaklarımı kaybettim. Çok zor süreçlerden geçtim. Umudumu
yitirdim, aklımı kaybettim, tedaviler gördüm. Yürümeyi, koşmayı, dans etmeyi çok özledim. Bir an
önce iyileşmek ve özgürce koşmak istiyorum. Başarmak istiyorum eskiden olduğu gibi yürümek
istiyorum.

Artık kliniğe varmıştık. Dışarıdan şirin bir kırmızı kutu gibiydi. Küçük ama etkili. Koridordan Selma
hanımın odasına doğru ilerlemeye başladım. Önümde 185 numaralı odanın kapısını çaldım ve” gel”
sesiyle birlikte içeriye girdim. Selma hanım düne göre bugün daha iyi görünüyordu. Dün tedaviye
biraz zorlaştırmıştık. Selma hanım da çok zor zamanlar geçirdi. Önce kanserden eşini sonra da trafik
kazası sonucu oğlunu kaybetmişti. Zor bir durum nasıl katlanıyor bilinmez.

Selma :
“Hoş geldin Nazlı bugün nasılsın bakalım? “ Şefkatle ellerini saçlarıma götürdü.

“Hoş buldum Selma hanım teşekkür ederim iyiyim siz nasılsınız? “

“Bende iyiyim Nazlı bugün seni daha iyi gördüm sanki bir şeyler olmuş? “

Yüzümde düne göre ayrı bir gülümseme vardı. İçim umut doluydu. Sanki her an ayağa kalkıp
yürüyebilecekmişim gibi hissediyorum..

“Evet bugün daha iyiyim çünkü dün akşam bir şeyler oldu.”

“Ne oldu Nazlıcım ? “ilgi ve şefkatle beni dinlemeye başladı .
“Ben parmaklarımı oynattım biraz olsun hareket ettiler. Sonrasına gücüm yetmedi ama hareket
ettiklerini gördüm. “

“Bu çok güzel bir haber, Ne kadar süre oynatabildin?” gözlerinin içi parlıyordu.

“Evet, sanırım 5 saniye falan oldu. “
Ben umutla anlatırken Selma hanımın da gözleri umut doldu. Selma hanımı ilk defa bu kadar mutlu
görmüştüm. Oturduğu yerden kalktı ve bana sımsıkı sarıldı. Ağlamak istiyordum ama olmuyor çünkü
mutluyum. Çünkü umudum hiç bitmedi. Ve asla bitmeyecek.
“Bu mükemmel bir haber Nazlı sen çok güçlü bir kızsın birlikte her şeyi başaracağız sen ayağa kalkıp
koşacaksın , dans edeceksin, yürüyeceksin. Asla pes etmeyeceğiz. “

“Pes etmeyeceğim. “

<Nazlı umudunu yitirmedi acaba yürüyecek mi sizce yürüyecek mi? >
<Bölüm kısa ama heyecanlı bir maratonun içine girmeye hazır olun! >

Hiçbir şey imkansız değildir. Sadece zaman ister.