MORG

233 16 20
                                    

(YAZARIN ANLATIMIYLA)

Nazlı ' nın cenaze töreni için her şeyi hazırdı. Artık son kez veda etme zamanıydı. Morg soğuktu.
Nazlısı' nın yüzü kapalıydı. Tek ses Berat 'ın ağlamaklı sesiydi. Berat hala inanamıyordu. Usul, usul yanına gitti. Ellerini tuttu, başına bir öpücük kondurdu. Yüzünü seyretti. Yüzü kas kati
kesilmişti. Yüzünü elleri arasına aldı.

"Nazlım burası çok soğuk üşümüşsün. Kalk da evimize gidelim."

"Nazlım gözlerinin mavisini özledim aç gözünü. "

"Evimiz bizi bekliyor. "

" Nazlım bizim bir kızımız olmuş dün gördüm onu elleri minicik, ufacık daha."

"Hadi uyan be kızılım hadi. "

"Aç gözünü. "

"Hadi boncuk gözlüm aç o gözlerini"

"Hadi Nazlım aç gözlerini sensiz olmuyor be hayat güzelim."

"Güzelim hadi kalk."

"Karıcım hadi kalk beni yalnız bırakma buralarda. "

"Kızımızı annesiz bırakma ben ona nasıl bakacam?"

"Tek kalmaktan korkuyorum biliyorsun tek bırakma beni. "

"Nazlı bak ağlıyorum bana kıyamazsın kalk da göz yaşlarımı sil. "

"Kalk da bana bak o boncuk gözlerinle."

"Lotus çiçeğim kalk. "

"Kalk da çiçeklerim solmasın. "

"Kalk hadi bebeğim. "

"Nazlım uyan Allahını seviyorsan uyan."

Çabaları nafileydi. Sevdiği aşık olduğu o beden artık kuş olup uçmuştu. Melek olmuştu. Acıların en büyüğünü yemişti. Sevdiğini kaybederek. Daha nasıl katlanabilirdi ki nereye kadar? Baba olduğuna mı sevinsin yoksa sevdiği kadını kaybettiği için üzülsün mü? Bu ne kadar acı bir durum.

* FİNAL *

Nazlı 'nın ölümden sadece bir hafta geçmişti. Berat her gün Nazlı' nın mezarı başında uyanmasını bekliyordu. Aklı yerinde değildi. Nazlı öldükten sonra psikolojik tedavi görmeye başlamıştı. Her zaman Nazlıyı gördüğünü yada sesini duyduğunu söylüyordu. Neydi bu psikolojik mi yoksa sevgiden mi?Yine Nazlı' nın mezarı başında uyanmasını bekliyordu. Hem ağlıyor hem de Nazlının uyanması için dua ediyordu. Her gün hiç bıkmadan usanmadan Nazlısın mezarına geliyordu. Çünkü Nazlı karanlıktan tek kalmaktan çok korkardı. Gece olmuştu çoktan ıssızlaşan mezarlık kapkaranlıktı. Berat Nazlı' nın
mezarına baktı. Issız mezarlık onun evi gibi olmuştu. Sevdiği kadını toprağa vermişti. En umutsuz anda hayatına güzel anılar katan, mutlu eden, her zorluk da yanında olan kadını...

Mezarın başından kalktı. Taşı okşadı, toprağını kokladı. Yağmur yağıyordu. Her yeri pisti ama Nazlı için her şeye değerdi. Üstüne aldırış etmeden ayağa kalktı.

"Yarın yine geleceğim sevgilim, belki de bu ayrı kaldığımız son gecedir, belki daha hiç ayrılmayız dimi sevgilim kim bilir?

Nazlının toprağını öpüp arabasına doğru yol aldı. Arabaya bindi. Yol nereye Berat oraya. Yağmur şiddetini daha çok hızlandırdı. Gökyüzü resmen sinirlenmiş gibi gülüyordu. Aklı yerinde değildi. Aklı hala Nazlı 'nın mezarındaydı. Dağlık bir alana çekti. Arabadan indi ve Nazlı'nın en sevdiği şarkıyı açıp dinlemeye başladı.

*Sen de tek menim yadima düştün

Nazende sevgilim yadima düştün

Sen de tek menim yadima düştün

Nazende sevgilim yadıma düştün *

Sonra ne mi oldu Berat uçurumun kenarına adım adım yaklaştı. Yağmur ve rüzgar ona engel değildi.

Yaklaştı yaklaştı ve tam uçurumun kenarında şu sözü söyledi.

"Karıcım seni çok özledim sensiz bir hayattansa o hayatını değil ölmeyi tercih ederim."

• Nazlı ile başladı bu güzel hayat Nazlısız nasıl güzel olsun ki, Nazlım bekle beni yanına
geliyorum bu dünya bizi ayırdı belki de ömür dünyada buluşuruz.

Sonrası bir felaket berat uçurumdan kendini attı. Nazlısına kavuşmak için hayatına kıydı. Uğruna ölürüm dediği kadının uğruna canına kıydı. Nazlı olmadan yapamadı. Psikolojisi alt üst olmuştu.

İntihar etmek en son yapacağı işken şimdi ise ilk işi oldu. Ne kadar acı..

Bu dünya Nazlısız ne anlamı vardı ki. Nazlı ile başladı Nazlısız bitmesin dedi. Yağmur ıslattı saçlarını, kıyafetlerini, ayakkabılarını ama onun umurunda değildi. Tek istediği bu hasretin sona ermesiydi. Ve öyle de olmuştu bu hasret sona ermişti. Artık gökyüzü iki kişilikti. Nazlı ve Berat.

Geriye kalan da anne babasız bir kız çocuğu oldu...

Kadın öldü adam bitti, adam öldü hayat bitti.

Bir serçe gibi sevmişti Nazlıyı her zerresine aşıktı. Bu aşk yanıp tutuşup kül olmuştu...

Final bölümü ile karşınızdayım ben yazarken ağladım siz okurken ne durumdasınız bilmiyorum. En
sevdiğim karakterler olabilir. Bu kadar duygusal olacağını bende tahmin etmemiştim umarım severek
okumuşsunuzdur.

DÜŞMANDAN AŞKA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin