a lovely christmas ~ Larry Stylinson Dutch

Chapter 8

P.O.V Harry Styles

Ik zit in L'eto Caffe te wachten op Louis. Al dagdromend staar ik naar buiten terwijl ik hoop dat Louis er zo snel mogelijk is.

Dan wandelt Louis binnen. Ik ga recht staan om hem een knuffel of weet ik veel wat te geven. Hij glimlacht naar me, ik glimlach terug. Hij geeft me een korte knuffel waarna we elkaar een kus op de wang geven. We gaan beiden weer op onze stoel zitten.

''Wat zal het zijn heren?'' vraagt een serveerster die plots naast ons tafeltje staat.

''Uhmm, groene thee alstublieft'' antwoordt Louis. De serveerster knikt en schrijft het op waarna ze naar mij kijkt.

''Voor mij water alstublieft'' ze knikt weer en schrijft het op en gaat dan weg.

''Je haar zit leuk'' complimenteert hij plots, ik glimlach erdoor en waarschijnlijk ben ik ook aan het blozen.

''Dankje, het jouwe zit ook leuk'' antwoordt ik. We praten over vanalles en nog wat.

''Woon je al alleen?'' vraagt Louis.

''Uh nee, ik woon nog bij mijn ouders. Ik wil niet alleen alleen gaan wonen, snap je?'' leg ik uit waarop hij knikt.

''Ik woon al wel alleen maar tot twee weken geleden woonde mijn vriendin bij me totdat ze vreemd ging en aangezien het huis van mij is, moest zij weg'' vertelt hij. ''En nu woon ik dus weer alleen'' zegt hij, ik kan zijn bedroeftheid horen in zijn stem.

''Waren jullie al lang samen?'' vraag ik om niet ongeïnteresseerd over te komen.

''Ongeveer anderhalf jaar maar laten we het nu niet over mijn ex hebben, dat is niet gezellig'' glimlacht hij waarop ik knik. ''Hoe lang weet je al dat je op mannen en vrouwen valt?'' vraagt Louis.

''Eigenlijk al heel lang, ik dacht er volgens mij het eerst over na toen ik twaalf was'' antwoord ik, Louis knikt ongemakkelijk. ''Heb jij ooit al misschien een crush gehad op een jongen ofzo?'' vraag ik zodat er geen ongemakkelijke stilte komt.

''In het derde middelbaar waren mijn toenmalige beste vriend heel close en een keer toen ik bij hem bleef logeren, vertelde hij me dat hij een crush op me had. Op dat moment wist ik niet wat dat er in om ging. Het was een blij gevoel maar ook een soort van paniekerig gevoel. Mijn beste vriend keek me constant aan, wachtend op een antwoord. Ik wist niet waarom maar ik heb hem toen gekust. Hij kuste me uiteraard terug. Sindsdien was hij dan mijn vriendje maar op school werden we ermee gepest. Hij maakte het uit met me vanwege al pesterijen. Ik was er kapot van. Toen besloot ik dat ik op meisjes moest vallen en dat niks dat zou kunnen veranderen'' vertelt hij me. Ik pakt zijn hand vast die op tafel ligt waardoor hij me aankijkt.

''Ik vind het echt heel erg wat dat er gebeurd is voor je, Lou. Mag ik er uhm iets over vragen?'' vraag ik voorzichtig waarop hij knikt. ''Hoe sta je daar nu tegenover?'' vraag ik.

''Tegenover wat?'' vraagt Louis niet begrijpend.

''Dat je toen besloten hebt dat je op meisjes moest vallen en dat niks dat zou kunnen veranderen'' verduidelijk ik.

''Oh uhm, i-ik weet het niet. Je hebt me wel in de war gebracht maar ik vond het wel erg uhm fijn'' antwoordt hij verlegen. Ik glimlach en hou zijn hand iets steviger vast.

''Ik vond het ook heel fijn'' stem ik mee in. ''Heb je zin om nog een stukje te gaan wandelen?'' vraag ik waarop hij knikt. Ik betaal ons drinken waarna we naar het park wandelen. Hij heeft zijn handen in zijn zakken zitten, wat dat ik erg jammer vind want ik had graag zijn hand vastgehouden maar misschien vindt hij het daar nog te vroeg voor.

''Gaat jouw voorkeur naar jongens of naar meisjes?'' vraagt hij plots.

''Dat maakt voor mij niet zo heel veel uit, zolang ik die persoon maar graag zie'' antwoord ik, waarop hij knikt. ''Denk jij dat je enkel op jongens valt of ook op meisjes?''

''Ik weet het niet, ik heb altijd gedacht dat dat een domme vergissing was'' antwoordt hij.

''W-was gisterenavond ook een vergissing? En deze afspraak ook?'' vraag ik, een beetje gekwetst door zijn woorden.

''Gisterenavond was een vergissing maar ik ben blij dat het gebeurd is, anders had ik je waarschijnlijk nooit meer gezien'' antwoordt hij, ''en vandaag is zeker geen vergissing want ik had je ook gewoon niet kunnen sturen'' vervolgt hij. ''Denk alsjeblieft niet dat ik het niet leuk met je vind. Het is gewoon nog eventjes wennen'' zegt hij.

''Oké, dankje'' antwoord ik. Dan voel ik zijn hand de mijne vastnemen. Ik kijk hem glimlachend aan.

Na een uur gewandeld en gepraat te hebben, begint Louis te zeuren dat zijn benen moe zijn en dat hij het koud heeft.

''Wil je mijn jas?'' stel ik voor.

''Maar dan heb jij het koud'' antwoordt hij.

''We kunnen ook nog een andere keer afspreken'' zeg ik.

''Ja duh'' antwoordt Louis. We stoppen met wandelen en Louis staat voor me. Ik heb zijn beide handen vast.

''Ik kan al niet wachten op de volgende keer dat ik je zie'' glimlach ik, hij bloost erdoor.

''Ik ook niet'' stemt hij in.

''Ik stuur je nog wel'' zeg ik waarop hij knikt.

''Is goed'' glimlacht hij. We kijken elkaar aan. Ik verdrink in zijn ogen. Rust druk ik mijn lippen op de zijne. Hij gaat er in mee en slaat zijn armen om mijn nek heen. Mijn handen liggen op zijn heupen. Het is een rustige, lieve zoen. Ik ben de eerste die terugtrekt. Hij kijkt me glimlachend aan. ''Dat moeten we de volgende keer vaker doen'' zegt hij. Ik grinnik en knik. We wandelen samen terug naar het café. ''Tot de volgende keer'' zegt hij waarna hij me een kort kusje geeft en dan in zijn auto stapt...