Herkese merhaba!
Kitabın sonunda bölümlerini düzenledim ,yeniden yayınlamaya karar verdim.Kitap adı ve ilk bölümleri dışında kurgunun gidişatı değişti.
Keyifle okuyacağınız bir kurgu olmasını diliyorum .
Umarım hoşunuza gider.
Bölümleri uzun soluklu yapmayı düşünüyorum.
İyi okumalarrr!
***
Eva'nın anlatımıyla
"Şimdi ne olacak?"demem üzerine annemin bakışları bana döndü.
"Bir şey olmayacak."
Nasıl bir şey olmayacak ?
Bir şey olmasını istediğimden değil ama merak ediyorum.
DNA testinin bir önemi yoksa neden yaptırmıştık ?
"O zaman DNA testini neden yaptırdık ?"
Bunu dememle annem kaşlarını çattı.Sert bir şekilde konuşmaya başladı.
"Ne olmasını bekliyorsun Eva ?"
Yüksek çıkan sesinden ve sert bakışlarından dolayı bütün cesaretim altüst olmuştu.Annemdeki bakışlarımı direkt yere indirdim.
"Ben konuşurken yüzüme bak."
Bu sefer daha yüksek tonda konuştu,resmen bağırmıştı.Tedirgin bir şekilde yerdeki bakışlarımı anneme çevirdim.
"Ne olmasını bekliyorsun ?"
Bu sırada korkudan dolan gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı bile.
Kızmayacağını bilsem şuan salya sümük ağlamaz mıydım ?
Ağlardım.
Elimle hemen gözlerimden akan yaşları silmeye başladım.Ağlamamam lazımdı ,ağlarsam "İkide bir boş yere ağlıyorsun!" diyip daha çok kızacaktı.
"Ne olmasını bekliyorsun dedim sana ?"demesiyle bakışlarımı anneme çevirdim, çoktan eski yerine oturmuştu bile.Hızlıca sorusunu yanıtladım.
Daha kötü şeyler olsun istemiyordum.Ceza yemek istemiyordum.
"Hiçbir şey anne."dememle yüzündeki sinir yavaş yavaş silinmeye başladı.
Birden oturduğu yerden kalkıp yanıma doğru gelmeye başladı.
Yanlış bir şey mi yapmıştım ?
Annem yanıma doğru gelirken bende oturduğum yerden tedirgin bir şekilde kalktım.
Birden avuç içimde hissettiğim ağrıyla birlikte ellerimi açıp avuç içime baktım.
Tırnak izleri vardı.
Ne zaman tedirgin, stres içinde olsam ister istemez tırnaklarımı avuç içime batırıyordum.Ve bunu genelde ağrıyana kadar anlamıyordum,şuan olduğu gibi.
Birden omzuma dokunan elle irkilip bakışlarımı avuç içimden çekip önüme çevirdim.Annem tam önümdeydi.
Bir süre yüzümü baktı.
Birden bana sarıldı.Böyle bir şey beklemiyordum.
"Özür dilerim sesimi yükselttiğim için.Amacım seni korkutmak değildi.Sen benim kızımsın.Senin annen ,ailen benim."
Birkaç saniye sarıldıktan sonra yavaşça ayrıldı.Bir elini saçıma atıp okşamaya başladı.
***
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayır mı Şer mi ?
ChickLit"Bugün hava çok güzel değil mi ?" Tamam, biraz kötü bir başlangıç olabilir ancak o sohbeti bile başlatamamıştı. Ben en azından denemiştim. Barçın abi konuşmamın ardından bakışlarını bana çevirip benim aksime bana gerçek bir gülümseme sundu. Sanırım...
