Eva'nın anlatımıyla
Barçın abinin çaldığı kapı kısa bir süre sonra açılmıştı.Kapıyı Barçın'ın yaşlarında olduğunu düşündüğüm bir adam açtı.
Bu arada Barçın abi kaç yaşında?
Barçın abi ayakkabısını çıkartırken bende hemen ayakkabımı çıkartmaya başladım.
Bu arada adını bilmediğim adam önüme bir ev terliği koymuştu.
Çok kibar kendileri.
Ayakkabımı çıkartmamla birlikte penguen desenli çorapım ortaya çıktı.Çok güzeldi, bu çoraba her baktığımda şuan ki gibi neden birkaç tane daha almadım diye üzülüyorum.
Allah başka dert vermesin.
Hızlıca önüme koyulan ev terliğinin giydim.Çorabıma bakıp nazar değdirmelerini istemezdim.
Saçmalıyorum.
Hep yeni bir ortama girerken yada kalabalık bir ortama girerken böyle saçmalayarak kafamı dağıtırdım yoksa diğer türlü rezil olacak bir şey mutlaka yapmış olurum.
Barçın abi önden ilerlerken bende onun arkasından ilerlemeye başladım.Arkamdan adını bilmediğim kibar beyfendi geliyor.
Biraz ilerledikten sonra bir odaya önüne geldik.Barçın odanın kapısını açıp içeriye girerken bende peşinden ilerliyordum.
Girdiğimiz odaya baktığımda yemek odası olduğunu gördüm.
Çok geniş bir yer değildi.Odanın tam ortasında büyük yemek masası bulunuyordu.Masanın üstünde ise çeşit çeşit kahvaltılıklar.
Ben boş boş masaya bakarken Barçın abi bana doğru döndü.
"Hadi oturalım."dedikten sonra boş bir sandalyeye oturmuştu.Gerçi şuan hepsi boştu zaten.
Birkaç saniye yüzüne boş boş bakarken o yanındaki sandalyeyi geriye doğru çekti ve üstüne birkaç kez vurdu.
"Hadi gelsene."
Barçın abinin gösterdiği sandalyenin yanına gidip ,oturdum.
Benim oturmamla kibar beyfendi de karşıma oturmuştu.
"O omlet olmadı Ayperi.Benim yaptığımı götürelim."diye bir ses duydum.
Sesi duymamla etrafıma bakmam bir oldu ama kimse yoktu.
Ses var ,görüntü yok.
"Gayette güzel olmuş.Asıl seninki olmamış Miran.Benim yaptığımı götüreceğim."
Kadının bunu demesiyle Barçın abi ve kibar beyfendi gülmeye başladı.
"Seninki yanmış Ayperi."
"Asıl seninki yanmış Miran."
Bu tartışmayı bölen başka birinin sesiydi.
Bunlar kaç kişiydi ?
"Anne geldiler."bu cümleden sonra kadın ve adamdan daha ses gelmedi.
Bir süre sonra içeriye annem yaşlarında olduğunu düşündüğüm kadın, ondan biraz büyük olduğunu düşündüğüm adam ve genç bir adam girdi.
Kadın ve adamın üstünde mutfak önlüğü,ikisinin elinde de tava vardı.Sanırım bu tavada bahsettikleri omletler vardı.
İkisi de birkaç dakika boyunca kapıda dikilip bana bakarken genç adam masadaki boş bir sandalyeye oturdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayır mı Şer mi ?
ChickLit"Bugün hava çok güzel değil mi ?" Tamam, biraz kötü bir başlangıç olabilir ancak o sohbeti bile başlatamamıştı. Ben en azından denemiştim. Barçın abi konuşmamın ardından bakışlarını bana çevirip benim aksime bana gerçek bir gülümseme sundu. Sanırım...
