AFTER HIS BREAK UP

BREAK UP 8: CAKES

AFTER  HIS BREAK UP writtenbyexclusiveJ

----

Lumabas na ng unit si Pam at na iwan si Koji na Ngangabells sa nangyari. Tama nga kaya si Pam? Na mas maganda ang ugali na namana nya sa lugar na kinalakihan nya? Na hindi batayan kung gaano kamakaluma o gaano kamoderno ang kinalakihan mo para masabing isa kang sibilisadong tao? Kung iisipin, maaaring advance ka nga sa teknolohiya. Eh yung ugali mo? Advance din sa panghuhusga ! NO GOOD ! TSK.

"AHAHAHAHHAA. Akala nung bubwit na bansot na yun, madadala ako sa drama nya? Huh! Neknek nya!" Koji went down stairs at umupo sa sofa pag lapag nya sa sala.

Halatang halata sa kanya na hindi sya mapalagay.
"Where did she go?"
"Tumambay lang siguro yun."
"After 10mins na wala pa yun, humanda lang yun sakin!"
"No ! I'll never go anywhere just to find her. That idea sucks !"

Yan ang sumasagi sa isip ni Koji habang under pressure sya dahil aminin man nya o hindi INEEXPECT NYANG IIYAK LANG PAPASOK SI PAM SA UNIT AT MAGSISIGAW TAPOS AY MAWAWALA NA LANG MAMAYA ANG GALIT. Which is not gonna happen. Seryoso sa paglalakbay patakas ang Bansot ni Sungit. Seryoso syang humiwalay sa landas ng kambal na EVEN !

On the other side....

"Ito lang yun eh. Ito lang yung pinindot ni Ken-ken para mag open sesame tong pintong ito."

*Ting*

Pagtapos mag bukas ang Elevator na tinuturing ni Pam na isang rides ay nagkandarapa sya papasok. Ngunit pag pasok nya....

"Ugh ! Labas ulit Pam. Mas madaming pipindutin dito sa loob. Madaming numbers. Parang calcu. Hate mo ito eh !" At lumabas naman sya bago pa magsara ang pinto. Hinanap nya ang daang pinakamadali para sa kanya pero pinaka nakakapagod. Heller. Ilang floor ito at sa lower ground pa ang tanging alam nyang daanan palabas. All in all. 50 staircases lang naman lahat ! =_____=

"Huh. Akala nya babalik pa ako dun? NEVER ! I WANNA CURSE HIM TO DEATH. ugh !" (._„_ .)" nagpahinga muna saglit si Pam. She's on the 17th floor. 8 down. 17 more ! Bahagya syang sumilip sa itaas kung may taong pababa pero wala syang nakita. Ganon din pag tingin nya sa ibaba. Solong solo nya ang fire exit at walang hadlang sa pagtakas nya. Hingal na hingal syang tinuloy ang marathon.

KOJI POV

YEY ! CONGRATS ! I'm just so happy. =______= Naconvince ko naman kayo na masaya ako diba ? Tss.  Inaway ko ba sya? Hindi naman di ba ? Why she's so sensitive? If I just knew this before na ganon lang sya kadaling palayasin eh di sana matagal ko ng sinimulang asar asarin sya . Pero for sure babalik na din yun mamaya. Wala namang kaalam alam yun dito. Di naman nya siguro ako tatakasan. Lagot yun kay Kenz. Baka pag nalaman to ng----"OH SHIT !"

Dali dali kong inisda ang cellphone ko sa gilid ng sofa. Dinial ko agad ang number ni Kenz. My hands were trembling. PRESSURED ? YES ! PANICKED ? YES TOO! Yaan nyo na. Minsan ganito rin kaming mga artista. Kinakabahan din.

O_o ? Bat nga ba ako kinakabahan ?

"Hello? Koj, bakit?"

Hindi naman siguro ako pagagalitan ng kambal ko ano?

"Koj? Are you there? Hello!"

Hindi ko naman pinalayas yung ampon nya eh. She volunteered herself to leave? Right? Right ? I'm innocent on what happened !