BREAK UP 27: EARS FOR YOU

22 1 0
                                    

AFTER HIS BREAK UP writtenbyexclusiveJ

----

PAM POV

Ngayon ko lang narinig ang ganito kahinang boses ni Koji.

"Bakit ka ba malungkot ?"

"Parang hindi mo alam." He hissed.

"Oo nga. Hindi ko talaga alam kung bakit ka nya ginaganyan. Hindi ko din alam kung saan ka kumukuha ng supply para sa pagiging understanding mong yan."

"Ikukwento ko sayo. Wag mo akong titingnan." At dahil sa sinabi ko sa kanyang magiging matino ako, Iniba ko ang direksyon ng mga mata ko.

"I don't know why I'm still holding on this sick relationship. Mahal ko sya. Alam ko yun. Hindi ko yun matatanggal sa sistema ko pero bakit ganito ? Pag mas lalo akong lumalaban, lalo akong pinahihirapan. The distance. It doesn't matter. Tanggap ko kung gaano kami kalayo sa isa't isa pero bakit ganito? Ang sakit padin."

"Hindi na kasi yung distansya yung nananakit sayo. Sya na mismo." sagot ko while looking at his hands that I'm massaging.

"What do you mean ?"

"I hate to say this pero sya na yung nakikita kong dahilan ng pagiging malungkot mo imbis na sya ang maging dahilan ngayon kung bakit ka masaya. Isipin mo nalang nga kung ano ano ng mga dahilan ngayon kung bakit ka nakakatawa. Pag nakakapanuod ka ng comedy shows. Pag nakakapang trip ka. Pag nakikita mo mga fans mo. Pag nagbibiruan kayo ni Ken-ken. Oh ! Asan sya dun ?Diba ----- Wala?"

"Masaya ako kapag nakikita ko ang picture namin na magkasama kami." his voice is trying to be on a good tone but it sounds not.

"Tss. Masaya ka sa pagtanaw ng mga ala-ala. Hindi dahil sa kanya."

"Eh anong gagawin ko? Ang hirap nyang abutin eh.*sigh*."

"Ganito lang yan eh. Sabihin na nating panaginip mo sya, kung sa tingin mo na ang layo na ng panaginip mo sayo, edi managinip ka ng iba."

"It's not that easy."

"Eh bakit ? Ngayon bang pinili mong abutin padin sya, nadadalian kaba ? Kahit ano sa dalawa ang piliin mo, mahihirapan at mahihirapan ka. Need mo lang maging malakas."

"I've tried. Pero hindi ako ganun k-kalakas. Bakit wala sya sa mga important days of my life. Christmass, New year, sa concert, I never felt her presence. That's the fact that kills." His voice croaked at bigla nya akong niyakap sa likod ko.

"Wag kang lilingon dito."

"Sus. Bakit ? Ayaw mong makita ko yang luha mo? Akala mo naman hindi ako nakakita ng ganyan. Kahit gaano pa kalakas o kahina yang iyak mo, luha padin yan. Iisa ang itsura."

"Color rainbow kaya luha ko." dun na ako natawa.

"Hahahahha. Imba yun ah. Patingin."

"Ayoko sabi eh. Wag kang malikot. Umayos ka ng upo."

"Paano ako aayos eh nasa likod kita ? Hahaha."

"Eh basta. " Parang bata si Koji na umiiyak sa likod ko. I never imagine this thing would happen.

"Bansoooot. Nakakayamot ka.Arrrrgh." Naiinis na sya and he started squeezing me which I found so tickling. Yung chin nya kasi bumabaon sa likod ko. Hwaaaaa. ^___^

"Tss. Ok lang yan. Atleast kahit pano nabawasan natin yung cargo mo. Did it feels better right now?"

"Uhhhm, kinda !"

AFTER HIS BREAK UPTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon