AFTER HIS BREAK UP

EPILOGUE <3

PAM POV

Madami ng bagay ang pinagdaanan naming dalawa sa buhay. Never kong naisip o naimagine na dito pa sa lalaking to na napakaimposible ako makakasal. Parang lalaki sya na galing lang sa isang librong nababasa ng ilan dyan mula sa malilikot na imahinasyon ng mga author. I never imagine him getting jealous with me talking with somebody. I never imagine him hugging me, cuddling me, kissing me infront of everybody's naked eye. I never imagine that some of this nights, we're gonna sleep together in one warm bed. To sum it all, I NEVER IMAGINED HIM AND ME TOGETHER.

Una , hindi naman sya ka ideideal boyfriend eversince. He's so bully. Ang lakas nyang manlait. Super ! Hindi makakatakas yung isa sa mga anggulo ng katawan at kilos mo. Lahat may lait na matatanggap mula sa kanya eh. Hindi sya ganun kagentle man. Sus. Remember? Hindi ako pinagbubukas ng pinto ng kotse nyan ? Tss. Noon hanggang ngayon. Minsan nga pag di ko pa binilisan , iwan ako sa kalsada eh. Baliw kasi sya.

Pangalawa, ang layo ng agwat namin. I mean langit sya lupa ako ang tema. Ganun. Ang ganda ng career nya samantalang ako eh wala lang. Sakto lang na makapag aral sa Grayhoods ng highschool level.

Pangatlo, hindi ko kasi maimagine na naka ahon sya sa past heartbreak nya ng ganun kabilis at nainlove daw agad sya sakin. Oh diba ?

Kahit saan ko tingnan, parang ang layo padin ng mga pangyayari sa kung ano kami ngayon. But we can't judge our experiences cause love moves in very myrsterious ways.

Wag nyo ng intindihin yung mga sinabi ko. ^____^

I wore a bathrobe and went outside. I saw him drinking a beer. Sabi ko antayin nya lang ako.

Yung wala sana syang beer na kasama at tinutungga dyan.

*PAK*

''Sino naman may sabing intayin mo ko kasama yang beer ? Ha ?" I retorted.

"Aray ! Nagpapabawas lang naman ako ng tensyon. BAKIT KAILANGAN MO PA AKONG BATUKAN ? Tsh."

"EH BAKIT KA BA NATETENSE ?"

"BOBITA KA BA TALAGA ?HINDI NA BA UUNLAD YANG UTAK MO ? KINAKABAHAN AKO SA GUSTO MONG SABIHIN SAKIN NGAYON. BOBA ! AAAAARRRGH !"

Yamot na yamot na sya. Hahhaahaha. So now I can give him shivers na ? Hihi.

I crossed arms and look at him intently.

"WAG MO NA NGA AKONG TINGNAN NG GANYAN. SABIHIN MO NA KASI."

'Eh ready ka na ba ?"

"H-hindi k-ko alam." He's stammering and looked away. He's avoiding my glances. Aww. My poor hubby baby.

Lumapit ako sa kanya. I held his arms. I tried to have his eyes on me. And he finally did.

"Sungit, alam ko namang sa una lang to masakit eh. Bandang huli makakaya naman natin to. Masasanay ka din. masasanay nadin tayong dalawa. Sabihin mo nga ulit yung palagi mong sinasabi sakin."

"Hindi kita maintindihan Bansot. Sabihin mo na kasi. Shit ! Hinde ! Wag mo sabihing makikipaghiwalay ka sakin? Shit. Hinde , Bansot ! Kung iiwan mo ko hindi na lang yun sa una masakit. Magiging sakit ko na yun hanggang sa mamatay ako. Hinde ! Bansot wag !" Umiiyak na si Koji sa harap ko. Hindi ko alam pero naiiyak nadin ako sa tuwa dahil sa mga sinasabi nya sa harap ko. I wiped his tears and so he did.

"Sabi ko sabihin mo yung palagi mong sinasabi sakin. Yung mga bagay na hindi ko kayang sagutin." I smiled.

"Ayoko. Bukas nalang. Matulog na tayo. Hindi ko na kaya."

"I wont go inside till you're not saying it infront of me."

He smirked." Eh bakit ko pa sasabihin ? Can I make sense of it ?"