⏳ពេលវេលា​⏳( ចប់ )

ភាគទី២២< ទាស់សម្តីគ្នា>

+យប់ឡេីង

ព្រះអាទិត្យ​បានបន្ទាបខ្លួនបន្តិចម្តងបន្តិចរួចក៏ជំនួសនូវព្រះចន្ទ័ដ៏ស្រស់ស្អាតជំនួសវិញ

ពេលនេះយប់ហេីយគេគ្រប់គ្នានបានចូលក្នុងបន្ទប់គេងរៀងរៀងខ្លួននៅឡេីយតែពីរនាក់នេះដែលនៅជជែកគ្នាទាំងតឹងសរសៃរក៏ដាក់គ្នាននៅឡេីង

< បេីបងរកថេយ៍មកមិនបានទេ​ ទុកអោយអូនជាអ្នករកវិញ>Yoonhuនិយាយ

< បងដឹងហេីយចាំបងរកគេអោយ>Suheunនិយាយទៅវិញ

< បេីសិនជាគេត្រូវអីតែបន្តិចខ្ញុំមិនលេីកលែងអោយចាហ្វាយបងទេ>Yoonhuនិយាយហេីយគេក៏បានដេីរទៅកាន់គ្រែហេីយគេងបាត់ទៅទាំងដែលទុកអោយsuheunដេីរមកដេកដែលដោយអោបរាងតូចយេីងពីក្រោយ

<សុបិ​នល្អអូនសម្លាញ់>Suheunនិយាយ

< បងដូចគ្នា>Yoonhuនិយាយទៅវិញហេីយក៏បានបិទភ្នែកដេកបាត់ទៅ

យេីងក្រលេកទៅមេីលភូមិគ្រិៈវិញពេលនេះរាងតូចរបស់យេីងត្រូវបានគេចាប់ចងដដែលតែមុខរបស់គេស្មេីមិនញញឹមមិនសូមការអាណិតពីមនុស្សចិត្តខ្មៅអាក្រក់ដោយជាលោកLeeទេ

< មិចក៏អែងមិនស្រែកឈឺចាប់ចិង​  រឺក៏ទារុកម្មរបស់យេីងនៅស្ទេីរ>លោកLeeនិយាយ

< ប្រហែលហេីយ>Taehungគេនិយាយទាំងដែលភ្នែករបស់គេសម្លឹងមេីលទៅកាន់បណ្តោងត្បូងដែលជាបំណែកត្បូងពណ៍ស្វាយនោះជាប់ជានិច្ច

< ល្អ​ ចិងយេីងសម្លាប់អែងល្អទេ? >លោកLeeនិយាយទាំងយកកាំភ្លេីងមកផ្ជុងក្បាលរបស់រាងតូចយេីង

< ក្រែងលោកចាប់ខ្ញុំយកមកដេីម្បីជាកាគម្រាមដល់jungមែនទេ?  សាកគិតទៅមេីលមេីលខ្ញុំស្លាប់នោះគ្រួសារលោកនិងលោកទៅជាយ៉ាងណាលោកLee>Taehungនិយាយទៅវិញទាំងសង្គត់សម្លេងនិយាយច្បាស់ច្បាស់មួយមួយធ្វេីអោយលោកLeeនឹកខឹងនិងក្មេងម្នាក់នេះខ្លាងមែនទែនតែហ៊ានយករឿងប្រពន្ធនិងកូនរបស់គេយកមកនិយាយគម្រាមបែបនេះ

< អែងចង់យកគ្រួសារយេីងមកគម្រាមយេីងមែនទេ? >លោកLeeនិយាយ

< ហេីយលោកស្តាប់តាមខ្ញុំនិយាយខ្ញុំធានាថាពួកគេគ្នានរឿងអីកេីតឡេីងទេ>Taehungនិយាយទៅវិញ