⏳ពេលវេលា​⏳( ចប់ )

ភាគទី៤១< ការបាត់បង់ >

+ មន្ទីរពេទ្យ

គ្រាន់តែមកដល់មន្ទីរពេទ្យភ្លាមរាងតូចយើងត្រូវបានក្រុមៗពេទ្យដាក់គេនៅលើគ្រែពេទ្យហើយរុញចូលទៅកាន់បន្ទប់សង្រ្គោះបន្អាន់តែម្តង

ចំណែករាងក្រាស់ជំនិតនិងកូនចៅគេម្នាក់កំពុងតែអង្គុយចាំក្រុមគ្រូពេទ្យនោះសង្គ្រោះរាងតូចយើង

< ស៊ូហ៊ុនអែងសើមរឿងកូនរបស់ថេយ៍ភ្លាម >ជុងហ្គុកែនិយាយហេតុអីក៏គេមិនដឹងរឿងនេះកាលពីដំបូង?

< ហាស ថេយ៍ហេមានកូន >ស៊ុហ៊ុននិយាយទាំងស្ទើរដែរមិនជឿរ

< យើងមិនច្បាស់និងហើយបានអោយអែងទៅសើបនិង >ជុងហ្គុកនិយាយ

< បាទ >ស៊ុហ៊ុនគេក៏បានដើរចេញទៅបាត់ជាមួយនិងកូនចៅម្នាក់របសឭគេទាំងទុកអោយនាយនៅម្នាក់អែង

< ហើយ >ជុងហ្គុកគេដកដង្ហើមធំហើយយកដែច្បូតមុខគេខ្លួនអែងទាំងភាពតានតឹងក្រោយមកក៏បន្តនៅអង្គុយចាំនិងតែម្តង

+ ៣០នាទីក្រោយមក

សភាពមន្ទីរពេទ្យរាងមានសភាអ៊ូអ៊រនៅខាងក្រៅចំណែងរាងក្រាស់យើងបានត្រឹមតែអង្គុយរង់ចាំនៅខាងក្រៅយ៉ាងអន្ទាស់សារតែម្នាក់ឯង

ភ្លាមនោះសម្រែករាងតូចយំក៏ស្រាប់តែបន្លឺឡើងក្នុងការចងចាំរបស់គេ < ហឹកៗ....អូនសូមអង្វរដោះលែងអូនទៅហឹកៗ>
    < ហឹកៗ...កុំវាយអូនអីហឹកៗ...អូនឈប់រត់ចេញហើយ >
    < ជុងអូនឈឺខ្លាំងណាស់ហឹកៗ....>
     < អួយ...ហឹកៗ...ជួយអូនផងចុកពោះណាស់ >
ការចងចាំរបស់រាងក្រាស់មានតែសម្លែកស្រែកយំយ៉ាងអាក្រក់បំផុតរបា់រាងតូចដែលនិយាយមកកាន់នាយគិតទៅរយៈពេលប៉ុន្នានខែនេះរាងតូចយើងគេហត់នឿយប៉ុនណា ចង់គិតច្លីប៉ុន្នានដងហើយ

< ចង្រៃយអើយ >ជុងហ្គុកគេស្រែកតែម្តងទាំងមួរម៉ៅ

~~ដឹប~~

នាយក៏បានដាល់ជញ្ចាំងមួយដៃតែម្តងដោយកំហឹងហេតុគេមានតែរឿងរញ៉េរញ៉ៃបែបនេះទៅវិញទៅហេតុអី? ហេតុអី?

~~~ក្រាក~~

សម្លេងបើកទ្វាបានបន្លឺឡើងដោយស្នារដៃពេទ្យប្រុសម្នាក់បានចេញមកទាំងទឹកមុខរាងពិបាកស្មានបន្តិច