⏳ពេលវេលា​⏳( ចប់ )

ភាគទី៤៨< បញ្ជប់សង្រ្គាម >

~~~ជ្រិបៗៗៗ~~ជ្រិបៗៗៗៗ~~~

សម្លេងកាំបិតនោះត្រូវបានចាក់យ៉ាងញ៉ាប់ទៅកាន់រាងក្រាស់ជុងហ្គុកដែលបានមករងជំនួសរាងតូចនោះហើយចំណែកអង្គរក្សផ្សេងទៀតបានមកចាប់វ៉ុនយ៉ុនតែម្តង

< ជុងហ្គុក! > ថេយ៉ុងខណៈពេលដែលគេសម្លឹងមើទៅកាន់ជុងហ្គុកទាំងមានឈាមហូរយ៉ាងច្រើនចំណែកម៉ាត់គេក៏មានដែរ

~~~ប្រូស~~~

រាងក្រាយរបស់រាងក្រាស់ជុងហ្គុកត្រូវបានដួនទៅលើដីភ្លាមៗខណៈពេលដែលគេត្រូវបានវ៉ុនយ៉ុនចាក់ចំពោះជាច្រើនកាំបិត

< ហឹកៗ....ជុងហឹកៗ...បងកុំកើតអីចាំអូនហឹកៗ...ជួយបង >ថេយ៉ុងគេក៏ស្ទុះទៅត្រកងរាងក្រាស់ហើយស្រែកយំតែម្តងគេក៏បានយកដៃររបស់គេដាក់លើរបួសនោះហើយបញ្ជេញថាមពលរបស់របស់គេទាំងអស់តែម្តងដើម្បីព្យាបាលប្រុសម្នាក់នេះតែមើលទៅគ្នាប្រសិទ្ធភាពនោះទេព្រោះមនុស្សនិងបីសាចកម្លាំងខុសគ្នាននិងដំណើកនាំសេរីរាងកាយខុសគ្នា

< ហឹកៗ....ហេតុអីហឹក.....កុំបងទ្រាំងតិចចាំអូនហេកៗ....ជួយបងអូនហឹកជួយ...បងបានហឹកៗ >ថេយ៉ុងគេនិយាយទាំងទឹកភ្នែកស្រល់ហូរមកតក់តក់តែម្តង

ភ្លាមនោះរាងក្រាស់គេក៏លើដៃដែប្រឡាក់សុទ្ធតែឈាមនោះមកជូតទឹកភ្នែកអោយរាងតូចទាំងត្រដរនិយាយថា
< អូន...អូនមិនបាច់...បាច់ខំជួយ...បងនោះទេ..វាគ្នានប្រសិទ្ធភាពនោះ...នោះទេ> ជុងហ្គុកនិយាយទាំងព្រឹងត្រដលនិយាយទៅកាន់មនុស្សដែលគេស្រលាញ់

< ហឹកៗ...អត់ទេជុងហឹកៗ....អូនអាចជួយបងបានហឹកៗ...>ថេយ៉ុងគេនិយាយទាំងខ្លាំងបេះដូងនិងចិត្តប្រៀបបានគេពុំជ្រៀកដាក់ដុំៗ

< ហឹកៗ > យ៉ុនហ៊ូរគេនៅទីនោះក៏យំទេដោយសារតែអាណិតគូរមួយនេះទើបតែជួបគ្នានសោះហេតុអីក៏ទេវតាចិត្តអាក្រក់ម្លេះសម្រេចចិត្តពង្រាត់ពួកគេទាំងពីរ

< ថេយ៉ុងបងសូម..សូមទោសដែលមិន...អាចមើលថែអូនបាន...សូមទោសកន្លងមកតែងតែធ្វើបាបអូន....អូននិងជ្រុលដៃសម្លាប់កូនរបស់ពួក...ពួកយើងទាំងពីរ...អភ័យទោសអោយបងផង...បងស្រលាញ់អូនគីម..ថេយ៍...យ៉ុង >ជុងហ្គុកនិយាយទាំងដាច់ៗស្ទើរតែមិនឮសម្លេងនិយាយ