⏳ពេលវេលា​⏳( ចប់ )

ភាគទី៤៧< សង្គ្រាមចាប់ផ្តើម >

+ឋានមនុស្ស

ពេលនេះជាព្រឹកដ៏អាក្រក់បំផុតសម្រាប់ជុងហ្គុកហើយពេលនេះគេតាមរករាងតូចយើងឡើងចង់ពេញប្រទេសហើយតែនៅតែមិនឃើញទើបធ្វើអោយគេម៉ួម៉ៅយ៉ាងខ្លាំង

+ ភូមិគ្រិៈចន

~~~ប្រាវ~~~

សម្លេងបែករបស់របបបានបន្លឺឡើងក្រោមស្នាដៃកំលោះសង្ហារចន ជុងហ្គុកដោយសារតែគេខឹងនិងខ្លួនអែងដែលមិនអាចមើលថែនិងតបស្នងសងក្តីស្រលាញ់ទៅកាន់គេបាន នៅអោយរាងតូចចេកចេញពីខ្លួនគេម្តងទៀតបានទៀតពេលនេះអីក៏លែងសំខានសម្រាប់គេហើយមានតែថេយ៉ុងតែម្នាក់ប៉ុន្នោះ

~~~ក្រាក~~~

សម្លេងបើកទ្វាបានបន្លឺឡើងក្រោមស្នារដៃអ្នកដែលជាជមនិតខ្លួបដើរចូលមកទាំងទឹកមុខមាំហើយគេក៏បានខ្សិបប្រាប់ចាហ្វាយគេតែម្តង

< ធ្វើការបានល្អ > ជុងហ្គុកនិយាយហើយគេក៏បានដើរចុះមកពីបន្ទប់ទៅកាន់ឡានដែលកំបុងតែតម្រៀបជួរគ្នានជាបើកការពាររាងក្រាស់តែម្តង

៚កំឡុងពេលបើកឡាន

< ពេលយើងមិននៅអែងជួយមើលការខុសត្រូវក្រុមហ៊ុននិងអ្វីៗទាំងអស់ជារបស់យើងអោយយើងផង យើងទុកចិត្តអែង >ជុងហ្គុកគេមិនដឹងគិតមិចក៏និយាយពាក្យបែបនេះចេញមកតែម្តង

< តើចាហ្វាយទៅយូរដែរទេ? > ស៊ូហ៊ុនគេសួរទៅកាន់ចាហ្វាយគេ

< យើងក៏មិនដឹងដូចគ្នា កុំរង់ចាំយើងអីយើងមកពេលណាឃើញយើងពេលនិងហើយ >ជុងហ្គុកនិយាយ

< បាទ >ស៊ូហ៊ុនគេនិយាយទាំងរលីងរលងទឹកភ្នែកតិចអីតិចចិងទៅគេចេះតែមានអារម្មណ៍មិនល្អមិចទេហើយក៏បន្តបើកឡានទៅណាក៏មិនដឹង

ចំណែកយ៉ុនហ៊ូគេនៅឋានមនុស្សមួយរយៈពេលសិនព្រោះគេចង់កម្សាន្តនៅទីនេះពេកនេះគេកំពុងតែប្រើជីវិតដូចមនុស្សលោកយ៉ាងចិងហើយកំពុងតែរស់នៅក្នុងផ្ទះល្វែងមួយកន្លែងតែម្នាក់អែង

ពេលនេះគេក៏បានមកពីទិញម្ហូបវិញហើយគេក៏បានដើរមកផ្ទះវិញទាំងមិនបានចាប់អារម្មណ៍ថាក្នុងផ្ទះមានមនុស្សចូលមកនោះទេ