DEĞİŞİM Serisi | Yarı Texting (Bitti!)

2. Kitap - 2. Bölüm

"Kardeşinin ölmediğini mi düşünüyorsun canım?"

Anneme bakarak kafamı salladım.
Kolyeyi açtım ve kardeşime baktım.

"O çocuğun dediğine göre Laura hem melek hem de şeytan mı?"

"Evet kızım. Ama Laura'nın neden öyle olduğunu bilmiyorum. Aslında Laura gerçekten bir melekti."

Kutuyu açtığımda içinden bir fotoğraf çıktı. Fotoğrafta Laura elinde bavulla malikaneye bakıyordu. Sanırım ilk geldiği zamandı. Diğer fotoğrafta da gittiği zaman ki hali vardı.

Ama sonrası YOK!

Laura hiçbir yerde yok. Onu bulmak istiyorsam odasına girmem gerekiyor.

Ama odası büyüyle korunuyor ve kimsenin içeri girmesine izin verilmiyor.

Laura'nın kardeşi olabilirim. Ama uzun zamandır onu görmedim. Çünkü birkaç senedir büyülü bir okula gidiyordum. O yüzden Laura'yı sadece 16 yaşında evlatlık alan ailesinin yanında görmüştüm.

Ondan 4 yaş büyüktüm. Ama birbirimize benzediğimiz için ikiz olarak görünüyorduk. Onu gerçekten çok özlemiştim.

"Peki, neden buradan gitti?"

"Bunun cevabını ben de bilmiyorum kızım. O çocuktan belki yardım isteyebilirsin."

Ne yani Laura'nın yerini o gıcık çocuk mu biliyordu yani!

Tamam bunu başarabilirsin Lauren. Kardeşin için!

...

Jason'ı bulmak için saatlerimi harcadım. Ama ortalıkta yoktu.

"Hangi cehenneme saklandın şeytan çocuk?"

Birden birisi kolumdan tutup beni duvara yapıştırdı. Gözlerimi açıp ona baktım. Gördüğüm kişi karşısında donakalmıştım.

"Aaron? Gittiğini sanmıştım."

"Sanada merhaba Lauren. Uzun zaman oldu. Bakıyorum da hiç değişmemişsin."

Beni baştan aşağı süzdükten sonra tekrar gözlerimin içine baktı.

"Laura olman imkansız..."

"Sen nereden anladın?"

"Laura'nın öldüğünü ikimizde biliyoruz Lauren. İlk gün gördüğüm zamanki gibi hala güzelsin."

Kaçmaya çalıştıkça her defasında Aaron yüzünden daha da boğuluyordum.

Doğru ya, unutmuş olmalıyım. O da bir şeytandı!

Laura buraya gelmeden önce Aaron'la tanışmıştık. Her zamanki gibi halleri değişmemişti. Kardeşime ne yaptığını da hala unutmadım.

Sinirle karnına tekmeyi savurdum ve inleyerek yere çöktü. Ona bakarak sinsi bir gülüş attım.

"Üzgünüm canım, ama kardeşime yaptıklarını unutmadım. O yüzden seninle bir daha arkadaş olamam."

Arkama bakmadan oradan uzaklaşırken,

"Laura'nın neden gittiğini biliyor musun? Çünkü herkesten kaçtı ve bana geldi. Hata yaptı bana gelmekle. Bir daha düşündüm de cesedini görmek ister misin? Hala odamda saklıyorum."

Duyduklarım karşısında yerimde kalakaldım.

Gözümden yaş düşerek arkama baktım.

"Sen ne tür psikopatsın öyle. Laura'nın öyle mi yapacağını sanıyorsun. Tam bir ş*refsizsin."

Sinirle döndüm ve yoluma devam ettim.

...

Çatıya çıktım ve Jason'ı görmeye gittim. Neyseki tekrar aynı yerindeydi ve yine kitap okuyordu.