alevler içinde

cehnnet

Adım Alev Işık ismimin karanlığı içinde yanıp kavrulurken soy adım aydınlığa uzanan bir el gibi hep yanımdaydı.Kimi zaman cennet gibi kimi zaman ise cehennem gibi olan bu dünyada yaşamayı istediğim çoğu şeyi yaşamıştım.Deli gibi sarhoş olmuş yarınımı düşünmeden saatler geçirmiş,aşık olup huzuru bulmuş,gerçek dostlar edinip güvenmeyi öğrenmiştim.Fakat bunların yanında yaşamayı hiç istemediğim en büyük acıları da yaşamıştım.Değer verdiğim en önemli insani BABAMI kaybetmiş ve onun yaşam mücadelesinin tek bir saniyesinde yanında olmamıştım. Nerden öğrendiğimi bile hatırlamadığım ama hayatımın tam orta yerine nükleer bir bomba gibi düşen o söz son zamanlarda kafamın içinde yankılanıyordu.KIYMET KAYBEDİNCE BİLİNİR.Bunun yanında sönük kalsalarda karşılıksız sevginin ne demek olduğunu ve  insanların acımasız olabileceğini de  çok acı bir şekilde öğrenmiştim.

cehennem mi cennet mi olduğunu çözemediğim bu dünyada yaşadıklarım kadar yaşamayı istediğim tonlarca şey vardı.En büyük hayallerimden biri ise saygı duyabileceğim bir iş statüsünde yerimi alabilmek ve geriye dönüp baktığımda , dünyadan ayrılma zamanım geldiğinde iyikilerle dolu anılardı.

henüz 15 yaşındaydım hayatım yalanlarla ve kötülüklerle çevrili bir hapishane gibiydi,ne zaman nefes almak için o küçük parmaklıklardan kafamı çıkartsam yalan ve kötülüklerin içinde boğuluyor ve eğer şanslıysam kurtuluyordum.AMA DEĞİLSEM ...

önce ölüyor sonra dirilip tekrardan başlıyordum.

ben ALEV IŞIK ve bundan sonra ne zaman boğulursam dirilebilmek için sizlerle olacağım.