👻🖤 ~♡ Be a ghost with you ♡~ 🖤👻

chapter 4 👻🖤

ඔහොම දිගටම කාලේ ගෙවිලා ගියා මට දැන් අවුරුදු 25ක්.......මම හිතුවේ කාලේ එක්ක එයා ගැන මට දැනෙන විදිහ පරද්දන්න පුළුවන් කෙනෙක් මේ ලෝකෙ ඉදී කියලා...... ඒත් මම හිතුවා වැරදි තාම එහෙම කෙනෙක් හම්බුන්නෑ මට........මගෙ ලැවෙන්ඩර් මල එයාට දැන් අවුරුදු 23ක්..... එයාගෙ ජීවිතෙත් මම වගේම එයා කෙනෙක් වෙනුවෙන් කැප කරලා ඉවරයි........ හැබැයි එයා ගැන මට එයා එක්ක කතා කරන්න තහනම්......... ඉතිම් කොහොමහරි මම දැන් මානසික උපදේශකවරියක්....... මගෙ ජීවිතේ මට උන දේ තව කෙනෙක් ට වෙන්න හොද නැති නිසා මම මේ රස්සාව තෝරගත්තේ..........

මම දැන් ඉන්නෙ බීච් එකේ....... හරි ලස්සනයි රෑට මෙතන.......මම මානසික උපදේශකවරියක් උනාට තාමත් මගෙ හිතේ කැකෑරෙන වේදනාව එහෙමම තමා........ලෝකේ ඉස්සරහ දිනපු කෙනෙක් උනාට හිතින් මම තාමත් කඩන් වැටුන කෙනෙක්........ හැබැයි කලින්ට වඩා ශක්තිමත්........ ඒත් ලැවෙන්ඩර් ගැන දැනෙන හැගීම් එක්ක මේ අවුරුදු ගානම හෙම්බත් වෙලා මිරිකිලම මට දැන් ගොඩක් මහන්සි........මේ මුහුද හැමදාම මට කථා කරනවා එන්න යන්න කියලා......අම්මලා වෙනුවෙන් ගොඩක් දේවල් කළා..... ඒත් ලැවෙන්ඩර් එයා දැන් තනියම...... මට බෑනෙ මගෙ ආදරේ එහෙම අතරගම දාලා යන්න.........දුරින් හරි එයාව බලාගන්න ඕන මම..........අහසේ තියෙන ඒ ලස්සන තරුව........ මම හැමදාම ඒක එක්ක මගෙ ලැවෙන්ඩර් මල ගැන කථා කරනවා...... එයත් ගොඩක් ලස්සනට දීප්තිමත් වෙලා මගෙ කතාවට උත්තර බදිනවා.........හැමදාම වගෙ වැඩ ඇරලා ගෙදර යන ගමන් මම බීච් එකට ආවේ හිත ටිකක් නිදහස් කරගන්න..........

ඒ මුහුදු රළ , ඈතින් ඇසෙන සුළන් ශබ්දය, සීතළ රළ පහර, රාත්‍රි අහස, අහසෙහි ඇති ඒ ලොකු තනි තරුව මට හරියට කතා කරනවා වගෙ ඇත්තටම ඇයි මට ලොකු අමුත්තක් දැනෙන්නෙ.......එයාලා මන් දිහා දුකින් බලන් ඉන්නවා වගෙ ඇයි ඉතිම් දුක් වෙන්නෙ......මම ආයි දවස් 3කින් එදා රෑටත් ආයි එනවනේ.......මෙහෙම ටික වෙලාවක් උන්න මම කාර් එකට නැග්ගෙ ගෙදර යන්න හිතාගෙන....... මම ඇත්තටම මේ ලොකේම ගොඩක් ප්‍රසිද්ධ කවුන්සිලර් කෙනෙක්.......මට සල්ලි තියෙනවා වැහි වැහෙන්න ඒත් මම තාමත් විදවනවා.........මම ඔහොම හිත හිතා ගෙදර ගියා......මම ගෙදර යද්දි පාන්දර 2.00යි මට හෙට උදේ වරුව නිවාඩු හෙට 5.00න් පස්සෙ තමා වැඩ........මම වොශ් එකක් දාගෙන එහෙමම නිදාගත්තා.......මම ඊලග දවසේ උදේ ඇහැරුනේ ඔම්මගෙ කෑ ගැහිල්ලට........