"එහ්හ්හ්හ්හ් හනකියා නැගිටිනවා"
" අනේව් කට වහන් පොඩ්ඩක් නිදාගන්න දෙනවකූ වදේ......ඔහේ දන්නවනේ මගෙ නින්ද කොච්චර ලොකු ද කියලා
"නැගිටහන් කම්මැලියෝ අමතක උනාද මේ U.S.A නෙමේ කොරියා
" ඉතිම් කොහේ උනත් මොකෝ නිදාගම්න තියෙනවනම්.....
"යහ්හ්හ්හ්හ්......ඔහෙට අමතක උනාද අපි මෙහෙට ආවේ මොනාටද කියලා
"අම්ම්ම්ම්ම්.........අද කවද්ද කියන්නවකෝ......
" අද.......අද තමා දවස තමුසෙව මම මෙහාට උස්සන් ආවේ අද දවස නිසා තමා......කෝ නැගිටිනවා.......
" හරි හරි අදින්න එපා.......නැගිටින්නම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්
සැප නින්දක උන්න මාව යූනි එක පාරම ඇහැරුවේ මගේ ඇගේ ඉන්න යක්සයෝ ඔක්කොම ආවේස කරන ගමන්...........නින්ද කියන්නේ මට කොච්චර වැදගත් දෙයක් ද කියනවනම් මගේ නින්ද කැඩුවොත් කවුරුහරි මම එකව පොල් සම්බෝල කරලා තමා නතර වෙන්නේ.......ඒත් මේ යූනියනනේ එහෙම කොරන්න බැරි කමට මම ඉවසුවා...........
මායි යූනි මීට දවස් තුනකට විතර කලින් ආයිමත් කොරියාවට ආවේ යූනිගේ පොඩි බිස්නස් වැඩකට වගේම ඊට වඩා ලොකු වැඩක් කරන්න තිබ්බ නිසා මට එන්න වුවමනාව නොතිබ්බත් යූනි මාව බලෙන්ම එක්කන් ආව නිසා මම එයා එක්ක කොරියා ආවා.......
අපි දෙන්නා කොරියාවට එන්න ප්‍රධානම හේතුව යෙදිලා තිබ්බේ අද දවසේ.........ඒ නිසා ම තමා අද උදේම යූනි මටත් කලින් ඇහැරලා තිබ්බේ හරියටම තාම වෙලාව උදේ 7වත් වෙලා තිබ්බේ නෑ ඒත් යූනිගේ කන්දොස්කිරියාව ඉවසන් ඉන්න බැරි නිසා මම අකමැත්තෙන් හරි නැගිට්ටේ ඒ ගමන යන්න හිතාගෙන
නිදිමරගාතෙම ඇදෙන් ඉදගත්තු මම ඇගේ හිරි ඇර ඇරම යූනියට රැව්වේ යූනියටත් මාව නොපෙනුනානම් හොදට නිදාගන්න තිබ්බනේ කියලා හිතාගෙන........ඇදෙන් බැස්ස ගමන් මගේ අතට දුන්න කුක්කු කෝප්පෙ නිසා මට ටිකක් පණ ආව වගේ ගතියක් දැනුන නිසා පැනපු ගමන් යූනිගේ අතේ තිබ්බ කෝප්පේ උදුරලා අරන් බොන්න ගත්තා
" ඉකේව් ඔහේ හරි පෙරේතයි හනකියා
" නිකම් යමන් බන් යම්න.......මෙතන මාව නැගිට්ටලා
YOU ARE READING
👻🖤 ~♡ Be a ghost with you ♡~ 🖤👻
FantasyA life that ended in premature death.......A love that does not end with death..........A soul devoted to one
