Met You In The Dark

Chapter 3

Kaizen's POV

"I'm sorry". I hugged her tight despite my nakedness and I felt her body stiffened. Seconds passed and I found myself on the floor. She pushed me hard. And she looked so pissed.

"What the fuck are you doing? Are you trying to seduce me? You're so disgusting. Fuck! Get dressed!" Pagkasabi nito ay agad itong umalis. Ang bilis ng lakad nito at hindi man lang ako tinapunan ng tingin. I smiled. Anyare dun? Akala ko papatayin niya na talaga ako ng tuluyan.

Iginala ko muna ang paningin ko sa kabuuan ng kwarto. A devils den indeed. Mabilis akong lumabas ng kwarto sa takot din na baka bumalik na naman ito. Nasa underground pala ito kaya hiningal pa ako ng makarating  sa taas. And I'm still naked. Haha. Diretso pala sa kusina ng bahay ang lagusan. Nang makarating sa kusina ay nagmatyag muna ako. Wala siya. Or maybe nasa kwarto? Well anyways. Bihis muna ako. Pagkatapos kung magbihis ay naisipan kong magluto.  Marami namang nakaimbak na lulutuin galing sa mga pinamili namin kahapon. Eh? Anong oras na ba? Oh. It's 10 a.m already. Ganun na pala ako katagal sa baba.

Ano kayang paborito ng babaeng yun? Hmmm. Adobo nalang lulutuin ko since it's everybody's favourite naman. Mahilig talaga ako magluto and kung di ako mag aabogado ay mag Culinary ako. I was busy cooking ng may marinig akong ingay sa Sala. It must be her. Pero may narinig din akong boses ng lalaki. Pumunta ako sa sala at doon nakita ko siya na nakikipag make out sa lalaki. Napangiwi nalang ako.  Babalik na Sana ako sa kusina ng  mapansin  ng babae ang presensya ko. Tumingin lang ito sa akin ng saglit. Yung usual stare niya.

"Take me to my room ,babe" sabi neto. Parang sinasadya niya talagang marinig ko. Eh ano naman? Pake ko? Tsss. Pinagluto ko lang naman siya para sana sabay kaming kumain pero may iba  na atang kasabay kumain. At mukhang siya pa kakainin. Haha. Tsk. Hindi lang pala siya mamamatay tao kundi malandi din. Lord, gave me enough patience with her.

Magtatanghalian na pero di padin sila bumababa. Enjoying much. Haysss. Nagpasya na akong kumain sa may counter ng kusina since ako lang din naman mag-isa. Ihahanda ko sana yung lamesa kung dalawa kami pero mukhang
Busog na busog narin naman siya. I was about to have my first bite ng may marinig akong ingay. Yung dalawa pala. Pababa sila ng hagdan acting so sweet. Magkadiabetes sana kayo.

Hinatid na ng babae yung lalake at pagkaalis nito ay ginawaran pa siya neto ng halik. Yuck! Alam kaya ng lalaking yan kung anong klaseng babae ang dinedate niya? Baka pag nalaman nya takbo siya agad. Tsk. Bumalik na ako sa pagkain ng may naramdaman akong palapit. At ilang sandali pa ay natagpuan ko nalang ang sarili ko sa sahig hawak hawak ang likod. Ang sakit beh!

Oo, tinulak niya ako sa mataas na upuan ng bar counter ng kusina niya at pinalitan ako sa pwesto ng walang pasabi. Ni hindi man lang nag-alala na baka nabalian ako which is parang oo, nabalian yata ako or sprain ang sakit ng tuhod ko. Nasasaktan ako rito habang siya sarap na sarap sumubo sa pagkain na niluto  ko. Pinilit ko nalang tumayo kahit sobrang sakit ng tuhod ko. Ng makatayo ako ay paika-ika kong tinahak ang couch. Gosh, mukhang mamamaga pa ata to. Pero wala pa ring pakealam ang babae. Natatakot din akong humingi ng tulong sa kanya kasi baka ano pa gawin sakin at halatang ayaw niya rin naman.  Hayss. Sana mabilaukan ka dyan.

Tahimik lang siya habang kumakain. Napagpasyahan ko nalang siyang kausapin tungkol sa ibang bagay than to dwell with what she did earlier.

"Ah  . . wala ka bang pasok ngayon?" panimula ko. Saglit naman itong tumigil sa pagkain.

"I already resigned. Why? You'll try to escape when I'm not around aren't you? Don't try again ,Miss. I'm gonna cut one of your fingers if you do."  Sabi nito.

"H-hindi. Just curious. For someone in the military, you sure do have a lot of time."

" Got no reason to stay anymore. I already finished my mission. And I'm sure you know what I'm talking about."