11.Bölüm

754 32 27
                                    

En son olan otopark anımdan sonra bugün mutlu bir şekilde Kerem'i bekliyordum.Beremi çekiştirirken onu görmemle yüzümde istemsizce oluşan gülümsemeyle yanına ilerledim.Arabasının kilidini açmasıyla ikimiz de hızlıca koltuklarımıza oturduk.İçerinin ısınmasını beklerken bana dönmüş öylece yüzüme bakıyordu.Kaşlarımı kaldırarak ben de ona döndüm.

''Yüzümde bir şey mi var?''

''Evet.''

Gözlerim şaşkınlıkla açılırken önümdeki aynayı indirip sorunu anlamaya çalıştım.

''Eee bir şey yok ki.''

''Şurada işte.''

Sağ elini yanağıma koyup bir anda dudaklarıma kapanması beklediğim bir şey değildi.Birkaç saniyelik duraksamadan sonra ben de öpüşüne karşılık vermiştim.Romantizm diyince de biz.Sonunda ayrıldığımızda o da en az benim kadar şaşkındı.

''Ben...Anlık geldi valla tutamadım kendimi.Çok özür dilerim.''

''Hayır hayır özür dileme.Bekliyordum bunu,sadece bu kadar erken olacağını düşünememiştim.''

''Sorun yok yani?''

''Hiç yok.Gayet memnunum halimden.''

Muzip gülümsememle koltuğa yaslandım.Sarı tutamları önüne düşerken düşünceli bir hali vardı.Messi derin düşüncelere dalmış gibi.

''Biraz önce beni öptün farkındaysan,aklındakileri söylemek için geç kalmadın mı sanki?''

''Sıralamada hata yapmış olabilirim.Duygularımı en baştan açıkça söylemek istedim,tekrar karışıklığa mahal vermemek için.''

Onu destekler şekilde kafamı salladım.

''Ben senden gerçekten çok hoşlanıyorum Sezen.Aklımdan çıkmıyorsun bir türlü.Antrenmanda sen,maçlarda sen,evde sen...Gözlerim hep seni görmek istiyor,yanımda ol istiyorum.İlk zamanlar platonik olduğumu sanmıştım.Unuturum sandım,yanılmışım.''

Bir karşılık bekleyen gözleri bana döndüğünde elimle saçlarını düzelttim.

''Sence koskoca Kerem Aktürkoğlu'nun duygularına karşılık vermeme gibi bir ihtimalim olabilir mi? Sen beni tanımadan önce de hoş çocuk olduğunu düşünüyordum.''

''Demek hoş çocuğum ha?''

''Sen önce o götünü tut bakalım.Havalanıyor bak.''

Büyük bir kahkaha attı.Bütün kartlar açık şekilde masaya koyulmuştu.Kimin ne hissettiği belliydi ve önemlisi ben hayatımda gerçekten huzurlu hissediyordum,doğru kişiyi bulmuş gibi.

''O zaman kız arkadaşım olur musun?''

''Dünden razıyım,olurum tabii.''

Arabayı çalıştırıp otoparktan çıktık.Nereye gittiğimizle alakalı en ufak bir fikrim yoktu.Sormayı düşünsem de sessizliği bozmak istemedim.Boğaz manzaralı kafenin önünde durduğumuzda bana beklememi söyledi.Arabadan inip benim tarafıma geldi ve kapımı açtı.

''Yaa Kerem yerim seni.Çok tatlısın.''

Kemerimi çözüp ona sarıldım.Geri çekildiğimde elimi tuttu,anahtarı valeye verdi.

''Nasıl yiyecekmişsin beni söyle bakayım?''

''Hemen de fesatlık.''

''Tövbe ne fesatlığı umreye gideceğim kızım ben.Merakımdan sordum sadece.''

''Hı hı kesin öyledir.''

Kafeden içeri girdiğimizde garsona bir şeyler söyledi.Etrafıma bakınırken Korayları görmüştüm.Onlara el sallarken Kerem de fark etmişti.Masalarına gidip sarıldık.

Gitme | Kerem AktürkoğluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin