ELZEM

Bölüm - 1 | HİSSE

Karanlığı benimse zira karanlık gerçek ışığımızdır.

Bir yıl önce

İtalya | venedik 01/01/2021 08:00

Venedik sokaklarının sisli havasına rağmen sabahın erken saatlerinde sıcak yatağımdan kalktığım için galiba holding' ten nefret etmem gerekiyordu, fakat ben orda çalışmaktan oldukça memnundum. geyet sıcak insanlarla bir arada olmak huzur vericiydi, tek sinirimi bozan şey ise trafik'ti. vedendig'te trafik azimsanmayacak gibiydi neyseki, bugün trafik olmadığı için tanrıya şükürlerimi sundum.

Arabadan indiğimde bedenimi saran soğuk havayla irkildim, çetin bir kış daha kapıda bizi bekliyordu holding kapısından içeri tam giricektim ki, tanıdık bir ses kulaklarıma ilişti. Arkamı döndüğümde yüzümdeki gülümsemeye engel olamadım. "Albert senin burda ne işin var?" oda beni gördüğüne memnun olmuş olucak ki, elindeki kahve ile yanıma koşar adım geliyordu! "seni özledim tatlı kadın!" sıcak gülüşümü ona sunduğumda kaşları çatılmıştı nedenini anlamadığım bir şeye, yine kendi kafasında kurmuştu.

"ne oldu Albert yine ne var?" gözlerini üstümde süzerek "bu hal ne, ben sana sıkı giyin demiyormuyum donacaksın. bak ocak ayındayız hastalanırsan şirket ne duruma gelir biliyorsun" yüzümdeki gülümseme kahkaha'ya dönüşünce sağ elimi, onun saç tutamamlarının arasından geçirerek karıştırdım. "benimi düşünüyorsun, şirketimi doğruyu söyle?"

somurtmaya başladığında kahkaham dahada büyümüştü. bu çocuk adamı seviyordum, Albert ile arkadaşlığımız şirkette başlamıştı ilk başta beni çalışan sanıp babamı bana kötülemiş olsada dobra tavırları hoşşuma gidiyordu, tabi sonra benim patronun kızı olduğumu öğrenince işler karışmıştı.

ayakta dikilerek sohpet ettiğimiz için donmuştum . haklıydı İtalya da kış ayı Bi hayli çetin geçerdi ama venedik'te durumlar daha farklıydı, burda ocak ayları çok soğuk geçerdi bazen yere su döktüğümüz zaman buz tutmuş olma imkanı %100' Dü neyseki venedik elçiliği bu konuda titizdi! yerler asla buz tutmuyordu. holding kapısından girdiğimizde Albert havadan bir öpücük atıp masasına gitmişti bugün çok büyük bir toplantımız vardı nedenini anlamadığım bir şekilde babam bu gelicek olan adamlardan korkuyordu. aslına nedeni belliydi ama benim babama bunu yakıştıramıyordum. Odama geçtiğimde sıkıntılı bir nefes koyu verdim boşluğa bugünkü toplantının detayları olan yazılı dosyayı elime almıştım ki, kapım çaldı "Gel!" kapıyı açıp içeri giren kızı görünce sıkıntılı yüzüm bir anda değişmişti bu holding'te herkesi çok seviyordum ama Amy ve Albert farklıydı hızla karşımdaki koltuğa oturan kızın neden geldiği belliydi "bana bak Armida bugün kendine hakim olmalısın biliyorsun değilimi?" yüzümü buruşturdum Amy ve babamı anlamıyordum bu korkuları beni çıldırmaktan başka bir işe yaramıyordu "Amy sakın! Sende babam gibi konuşcaksan sakın o adam hissemi istiyor hayır!! vermiyorum. pis işlerinde kullanıcak başka bir holding bulsun!"

diye bağırdığımda Amy'nin yüz ifadesini sevmemiştim, bu adam niye bu kadar önemliydi zaten İtalya'da bütün büyük holdingler'de bir hisse sahibiydi. ama hayır bu şirket benim o dağ aynısının burda hükmü geçmezdi. madem toplantı istedi ona en güzel toplantıyı yaşatacağım. Amy bana bakıp tam bir şey söyleyecekti ki, elimi kaldırıp onu susturdum. "Amy işlerim yoğun güzelim beni yalnız bırakırmısın?" başını sallayıp odadan çıktığında elimden bırakmak zorunda olduğum dosyayı geri aldım, hızlı bir şekilde okumaya başladım gözlerim soy isminde takılı kalmıştı. hisse sahibi olmak istediklerinde ben Milano'da olduğum için babam cevap vermemişti.

benim geleceğimi söyleyip ertelenmişti bu süreçte beni ikna etmeye çalışıyordu. soy ismini öğrendiğimde Google'den arama motoruna ismini büyük bir titizlikle arattım, her detayını bilmem gerekiyordu. İlk tıkladığım sayfada onun hakkında yüzeysel bilgi edinmiştim.