Kafası tatil edilmesi gerekecek kadar karışmış bir adam ve kafasını test kitaplarından kaldıramayacak kadar çok çalışan bir kızın hikayesi.
Dal gitsin, çok düşünme.
Başlangıç: 31.12.2022
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kiminle mesajlaşıyorsun sabahtan beri?" diye soran ablam kapının aralık kalmış kısmından odamı gözetlediğinden dolayı hiç utanmıyormuş gibi bir de hesap soruyordu. Telefonumu kilitleyip masamın üzerine koydum, elime kalemimi alıp ustaca çevirmeye başladım. "Saate baktım sadece." derken yalan söylemenin verdiği psikolojiyle gözlerimi ondan çekip test kitabımla ilgilenmeye başlamıştım.
"Sallama Hüma." Ablam ses tonuyla ciddiyetini yüzüme vururken hafif gerilmiş, biriyle konuştuğum için değil az önce söylediğim yalan sebebiyle yiyebileceğim azardan korkmuştum. Döner sandalyemi kapıya doğru çevirdim. "Annem mi, babam mı?" diye sordum. "Hangisini daha çok sevdiğimi mi soruyorsun? Ne alaka şimdi?" diyen ablama haklı olarak göz çevirdim.
"Hangisi gönderdi seni diyorum?" dedim bu kez elimi havada sallarken. "Hiçbiri." dedi ablam. "Ablalık görevimi yerine getirmeye çalışıyorum."
"Ablalık görevlerin arasında bana ders çalıştırmak da yok mu?" diye sorduğumda omuzları düştü. "Tam da uyumaya gidiyordum." Gülümsedim. "İyi geceler öpücüğü de mi yok?" Ayaklarını sürüyerek yanıma kadar geldi ve yanağıma sulu bir öpücük kondurdu. "İyi geceler bal peteği." dedi.
Durdum bir anlığına. "Sana daha iyi geceler." dedim karşılık olarak. Ablam odadan çıkıp gittiğinde bile Buğra'yı düşünüyordum. Hiç tanımadığım biriydi evet, bu doğru ama aradığı Hüma'yı bulmasını dilemiştim. Çünkü oldukça yorgun ve yardıma ihtiyacı varmış gibi duruyordu.
Onu düşünmektense kendimi kurtarmalıyım dedim ve test kitaplarıma dönerek birkaç matematik problemi daha çözdüm. Hani gece geç saatte ders çalışınca dünyayı kurtarıyormuş gibi bir his olur ya, işte o hisle rahatlamış bir şekilde kitabı yavaşça kapatıp neredeyse yuvarlanır olduğum halde kendimi sandalyeden aşağı atarak yatağıma döndüm.
Başım çatlarcasına ağrıyordu. Her zaman aldığım ağrı kesiciler yanı başımdaydı ama her zaman aldığım için artık fayda etmez olmuştu. Şakaklarımı ovuşturduğumda biraz rahatladım. Tam uyumak üzereyken gelen mesaj sesiyle irkildim. Yarım göz açıp baktığım mesajla şaşırmıştım.
Bilinmeyen: Yavrum nerdesin Bilinmeyen: Kim bilir şu an kimlerlesin
Gecenin 3'ünde mi? Hani daha yazmayacaktı?!
Merhabalaree Yarı texting olduğu için bu bölüm düz yazı şeklinde oldu. Hüma karaketerini sevdiniz mi?
