Kafası tatil edilmesi gerekecek kadar karışmış bir adam ve kafasını test kitaplarından kaldıramayacak kadar çok çalışan bir kızın hikayesi.
Dal gitsin, çok düşünme.
Başlangıç: 31.12.2022
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Günün sonuna doğru yemek yemek aklımıza geldi. Karşı esnaftan güzel birer porsiyon kebap söylemiştik. Şimdi karşılıklı yemek yerken biraz yüzüm kızardı. Arada çiğnemesini bitirip yuttuğunda yüzüme bakıyor memnun olup olmadığımı sorgular bir tavır takınıyordu. Ben de haddinden fazla aşkla yiyordum kebabımı.
Telefonumun titreşmesiyle ıslak mendille sildiğim elimi kullanarak baktım. Gelen mesaj ablamdandı ve beni almak için yola çıktığını yazmıştı. Hüzünle ekrana bakarken Buğra merakla sordu. "Ne oldu?" Kafamı kaldırıp ona baktığımda endişeli bir tavrı vardı. "Ablam, birazdan burada olur." dedim düz bir sesle. Oysa tepkisini görmek için deliriyordum.
Güldü. Sol yanağında küçük bir gamzesi olduğunu yeni fark ettim. Yalnız bu gülücük bu kez de benim için değildi. Ya Hüma için gülmüştü Buğra, ya da ablam için. Hiçbir zaman bana ithafen olmamıştı gülümsemesi. Kimse benim için bu kadar gülmezdi.
Arkadaşça da olsa, -ki başka bir isteğim de yoktu gerçi- benim için, benim geleceğimi duyduğunda, benim yaptığım espriye gülsün isterdim. Bunu hayatım boyunca yakın olmak istediğim tüm arkadaşlarım adına istemiştim. Ama asla olmadı.
Ellerimi tam dibimizde yanan elektrikli ısıtıcıya doğru uzattım. Yüzümü de ondan yana çevirip gözlerimi kapattım. Bu sıcacık biran beni evimde ve güvende hissettirdi. Bu halde ne süre kaldım bilmiyorum ama düşüncelere boğulmuştum. Gözlerimi açıp Buğra'ya döndüğümde bana baktığını gördüm. Kasanın arkasındaki döner sandalyesinde oturmuş, dirseklerini masaya, yüzünü de avuçları içine almıştı. Mavi gözlerine denk gelince duraksadım ve ellerimi ani bir hareketle ceplerime atıp utangaç bir tavırla önüme döndüm.
"Tuhaf bir kızsın." dedi bana. Ablamdan bahsederken "hoş" benden bahsederken "tuhaf" kelimesi de o kadar doğruydu ki. "Ablan cidden hoş biri ama sen," kaşlarım şaha kalktı. "Sen bir başkasın." İyi anlamda mı, kötü anlamda mı? Ablamın hoş biri olduğunu tekrar etmesi de neydi? Kafamda birtakım sorular vardı. "İyi anlamda." dedi bu sefer, kafamda sorduğum sorulara cevap veriyordu!
Hikayeye biraz hareket lazımdı biz de gerekeni yaptık. Görüşmek üzere. 🌼
