Günler, haftalar hatta aylar geçti. Estelle ve Regulus arasındaki bağ her her geçen gün daha da güçlendi. Ancak güçlenen tek şey bu bağ ve sevgi değil korkuydu da.
Regulus hayatı boyunca sevdiği her şeyi kaybetmiş ve asla kendi düşünceleri olmayan, kendi istekleri olmayan şeyleri yapmak zorunda kalmıştı. Ve şimdi her şey tam da yolunda giderken korkuları gün yüzüne çıkmaya başlamıştı. Günlerdir korkuları rüyalarına misafir oluyor ve onları birer kabusa çeviriyordu. Oğlan sırf bu yüzden doğru düzgün uyku uyuyamaz olmuştu. Bunun sebep olduğu agresiflikle de önüne gelene çatıyordu. Hatta sırf bu yüzden birkaç kere Estelle'ye de istemsiz olarak çıkışmış ve sevdiği kızın kalbini kırmıştı.
Estelle bu süreçte sevdiği adamın yanında olup ona yardımcı olmaya çalışıyordu. Ancak sorunu bilmediği için elinden pek de birşey gelmiyordu. Her ne kadar Regulus'u bu hale getiren problemi merak etse ve ona bunu sorsa da bir türlü öğrenememişti.
Estelle yine bir akşam sevgilisinin odasına uğradı. Bu sefer ona ne olup bittiğini öğrenmekte kararlıydı. Regulus'un odasının kapısını çaldı ve açılmasını bekledi.
"Estelle?" Regulus şaşkın ve uykulu gözlerle sevgilisine baktı. Saat gece yarısını geçmişti.
"Bir sorun mu var?"
"Evet var." Estelle odanın içine girdi ve Regulus'da kapıyı kapatıp hızlı adımlarla kızın önüne geçti. Gözleri ile kızı süzdü ve fiziksel bir hasar olmadığını anlayınca rahat bir nefes aldı.
"Ne oldu?"
"Bu soruyu benim sormam gerekiyor Reggie. Sence de artık sorunun ne olduğunu anlatmanın zamanı gelmedi mi?"
"Sorun yok." Estelle Regulus'un bu cümlesi üzerine histerik bir şekilde güldü.
"Gerçekten mi? Bir haftadan uzun bir süre oldu ve sen eskisi gibi değilsin. Bir problemin var bunu anlayabiliyorum. Bu yüzden bir sorun yok deme bana. Problemine yardımcı olmak için defalarca kez anlatmanı istedim senden. Çünkü senin canın yanınca benim de canım yanıyor. Ancak sen bunu reddettin. Bu düşüncene de saygı duydum. Yanında olmaya çalıştım. Ancak sen bu sefer beni kırmaya başladın Reggie. Sen ilişkimize zarar vermeye başladın ve bu yüzden benim de bu problemi öğrenmeye hakkım var. Çünkü bu problem her neyse bana zarar veriyor. Bize zarar veriyor." Estelle bu uzun soluklu konuşmadan sonra derin bir nefes aldı. Regulus kızın haklı olduğunu biliyordu. Ancak kabuslarını açıklamak istemiyordu. Çünkü oğlanın kabusları yaşanacak olaylardan değil yaşadığı hatta yaşattığı olaylardan oluşuyordu. Ve eğer bu olayları Estelle öğrenirse onu terk eder diye korkuyordu Regulus. Korkunç şeyler yapmıştı.
"Anlatamam." Estelle'nin omuzları çöktü.
"Biraz çabalasan olmaz mı? Sadece ilişkimiz için biraz çaba göstersen olmaz mı? Ne, Regulus? Beni kırmana sebep olan şey ne?"
"Üzgünüm..." Estelle hayalkırıklığı içinde Regulus'a baktı. İlişkileri için çabalıyordu ve Regulus'un sakladığı şeyi öğrenmeye çalışıyordu. Çünkü Regulus her ne saklıyorsa bu şey yüzünden hiç yapmayacağı, söylemeyeceği şeyler söylüyor ve kızı kırıyordu.
Her ilişkide ufak tefek kavgalar olurdu. Her insanın kendisine ait sırları da olurdu. Ancak bu sır sizden başka birine zarar vermeye başlarsa o sırrın ortaya çıkması gerekirdi. Estelle tam olarak böyle düşünüyordu.
"O zaman... Sen bu problemi çözene kadar veya birlikte çözmemizi isteyene kadar ara verelim." Regulus kızın sözlerine gözünden düşen bir damla yaş ile karşılık verdi. Estelle arkasını döndü ve kapıya doğru ilerledi. Regulus'un yüzüne bakmadan durdu. "Ne beklerdim biliyor musun? Bunu birlikte halletmemizi... Ama sen tek başına olmayı seçtin. Tıpkı her zaman yaptığın gibi." Ve Estelle eğer o gün arkasına baksaydı Regulus'dan asla gidemezdi.
Bazı gidişler gereklidir. Bazı ayrılıklar iyi gelir. Bazı sırlar ortaya çıkmalıdır. Ve bazı problemlerde yardım istenmelidir.
O günler ne Regulus ne de Estelle için kolaydı.
Regulus günlerce kızı kaybetme korkusu içinde düşündü durdu. Abisine onlarca mektup yazıp akıl almak istedi ve aldığı her mektupta abisi onun bir ahmak olduğunu yazıp durdu. Korkuları ile yüzleşmeden hayatını nasıl devam ettirebilirdi ki?
Estelle vicdan azabı içinde yandı tutuştu. Sevgilisini o halde bırakmak içine oturmuştu. Günlerce doğru bir hareket yapıp yapmadığını düşündü. Gösterdiği tepkinin fazla olduğunu düşünüp kendi kendini yediği günlerde oldukça fazlaydı.
Ama dediğim gibi, bazı ayrılıklar iyi gelir.
Sanki bu kitaba bölüm yazmayalı yıllar geçmiş gibi hissediyorum.
Görüşmeyeli nasılsınız acaba canlarımmmmm
Estelle'ye de Regulus'a da kızmayalım lütfen ikisi de kendi çapında haklılar.
Oy vermeyi ve özellikle yorum yapmayı unutmayınnn
En kısa zamanda görüşmek üzere xx
ŞİMDİ OKUDUĞUN
star | regulus black
Fiksi Umum|Star| "Tıpkı bir yıldıza benziyorsun Regina." diyerek kızın tam gözlerinin içine baktı Regulus. "Sen yıldızın ta kendisisin Regulus..."
