GERÇEĞİN peşinde

ALIŞMA

"onunla tanışmak istermiyim?"

Bugün günlerden kargaşa. Beş kişiden oluşan arkadaş gurubumuz bugünden sonra dörde düşüyor. Bora babasının işi yüzünden Almanyaya taşınmak zorunda. Açıkcası kırılmadım değil, hani isteseydi kalabilirdi burda, çünkü boranın tüm anne tarafı burda. Ama ben asıl niyetini biliyorum onun. Oraya sırf gezmek için gitmiyorsa bende Ahuela değilim. Neyse yapabileceğim bişey yok en azından gideyimde son kez görüp vedalaşıyım.

" ya olm cidden gitmek zorundamısın?! bak konuşurum annemle benim odayı sana ayarlarız ama nooolur gitme. Hem biricik alpını bu üç cadıyla yalnız bırakamasın deme?" bunu duyduğum an lafa atlayıp " öyle olsun Alpçığım bunu yazıyorum bir kenara. Okulda yanıma gelince alınmak yok ama soğuk davranırsam haa!" Alp şok olmuş bir şekilde bana bakıp " ya kızım sen onu duydun muuu?! brn onu öyle kastetmemiştim amaa, ben seni ayrı seviyorum bunu biliyorsun deme Ahdelam" " bilmiyorum yani, önce arkamdan cadı de sonra da en sevdiğim sensin felan diyince pek de inandırıcı gelmiyorsun" diye şakalaştım. Alp alınmış olmalıydıki cevap vermedi, hemen Boraya dönüp " cidden gidiyosun ha? biz beraber büyüdük boram, bunları böyle bırakıp gidiyomusun cidden?!" dedim.
Bora mahçup bir şekilde bana bakmadan " sen neden gittiğimi gayet iyi biliyorsun ahuelam, yaşadığım o don yazdan sonra bu değişikliğe ihtiyacım var" ve hepimize birden bakarak " lütfen işi olduğun dan çok zorlaştırmayın. Hem askere mi gidiyorum Whatsappden felan görüşürüz :)" dedi.
Aşkın ve alp bir ağızdan " askere gitsen daha iyi olurdu en azından belirli bir süre sonra tekrar geri gelirdin" diye kızdılar. Ortamı yumuşatmak için içeriden baklava ve çay getirdim.

Biraz eğlendikten sonra gelmesini istemediğimiz o an geldi... Boranın gidişi. Hepimiz boraya teker teker sarıldıktan sonra boranın arabaya binip gidişini izledik. Birden guruba bora dan bir bildirim geldi. Hepimizin resmini çekip atmış ve altına "GÖZLERİNİZ DOLUNCA ÇOK KOMİK DURUYORSUNUZ LÜTFEN HİÇ BİR ZAMAN ÜZÜLMEYİN😂" yazmış. Ah be bora abim yine güldürdün bizi...

Acaba ne zaman alışacağız sensizliğe,
yoksa hep mi böyle yarım kalacağız?

____________________________________

Alarmımın çalmasıyla uyanmam bir oldu. NEFRET ediyorum bu erken uyanmalardan ama okul işte istek üzerine erteleyemiyoruz. İstemiyerek de olsa sıcacık yatağımdan ayrılıp mavi eteğimi ve beyaz gömleğimi giyip kahvaltıya indim. Tam oturcaktım ki abimin bakışlarını üzerimde hissetim. " ne bu eteğin boyu?" ahaaa yine başladık. " üf abi ya ne varmış sadece biraz kısa! annem bile karışmıyor sen niye karışıyorsun?" " ben abiyim ben karışırım! bugün seni ben bırakıcam okula adam akıllı giyin!"
" tamam abi ya". Kısa süreliğine gelmesine rağmen hasret gidermek yerine bana karışıyor kayra bey...
Kahvaltı normale göre biraz daha sesli geçti. Malum abimin bitmeye uni maceraları, annemin merakı ve babamın bitmek bilmeyen tavsiyeleri yüzünden sesizliğin tadını çıkaramadım.

Okula varana kadar her şey gayet normaldi aslında. Tâki o kapıdan girip merdivenden çıkana kadar.
Tam o an içimde bir burukluk bir boşluk hissettim. Tabi alışkın değiliz bu merdivenleri yalnız çıkmaya
mutlulukları ve hüzünleri içimize atmaya. Boram burda olsaydı ne güzel durmak bilmeyen çenesini dinlerdim. Keşke bursa olsa.
" YA KIZIM NEDEN ANLAMIYORSUN GÖTÜREMEM SENİ SİNEMAYA" alın size susmak bilmeyen ve boranın kuzeni olan Apl, kuzen olduklarını anlamak için sadece onları dinlemek lazım. " yine neyi paylaşamıyorsunuz acaba?" diye araya girdim " ya Ahuela alp beni akşam sinemaya götürmüyor! niyeymiş ben korkarmışım !" alın size tipik bir aşkın vakası. Doğru olan bişeyi inkâr etmek için elinden gelen her şeyi yapıyor." ya aşkın bak kendin de diyorsun, sen korkarsın. Korku filimleri sana göre değil!" " hah aynen bak ahuela da diyor onun bir bildiği vardır aşkın, hem abla sözü dinlenir değil mi?" " ama istersen derin sen ve ben alp korku filmine giderken romantik komediye gideriz ha? ne dersin?" " ama" daha söylemek istediği şeyi başlamadan bitiren alp oldu" keşke bora burda olsaydı o hemen çözüm bulurdu şimdi.." bişey diyecek gibi oldum ama o zil sesi beni engelledi ve hepimiz sınıflarımıza doğru gittik.