sen uçurumsun.

acısın.

bir kesik, bir yanık, bir düşüş kadar acısın.

sana geleni, sen kesmezsin.

sana geleni, sen yakmazsın.

sana geleni sen düşürmezsin.

sana gelen, zaten bir kesikten, bir yanıktan, bir düşüşten gelmiştir.

iyileşmeye.

hemşire değilsin, aile hekimi değilsin, doktor değilsin.

yanında acil yardım çantası taşıyan biri, hiç değilsin.

ama sana geldim.

vücudumu kestiğimde, yaktığımda, düştüğümde.

sana geldim.

sana gelinir miydi?

hayır, en çok sana gelinmezdi.

ama geldim, yaramı sar diye, yandığımda krem sür diye, düştüğümde kaldır diye.

fakat;

en çok sen kanatıp, en çok sen yaktın, kaldırmanı beklerken bir tekme de sen attın.

çaresizliğimin sebebi sensin, güvensizliğimin, bir harabeye dönüşümün.

ben geldim sana, sen bana iyi gel diye.

ben geldim sana, sen bana iyi bak diye.

ben geldim sana ama sen git diye değil.

sen gittin,

bir yara daha açıldı, vücudumda.

sen gittin,

yandı her bir köşesi kalbimin.

sen gittin,

ben kalkamadım tekme attığın yerden.