bir pusula almışım elime,
her yönü seni gösteren.
bir mahalle seçmişim,
her sokağı sana çıkan.
bir kaldırım seçmişim kendime,
her oturduğumda o soğuk yere
gelirsin diye beklediğim.
ne aldığım pusula, seni gösterse de orada oldun,
ne seçtiğim mahallede, her sokağı sana çıksa da orada oldun,
ne de ben oturduğum o kaldırımda, ardımdan sen geldin.
gelmedin, olmadın, çıkmadın hiçbirinde.
ben ölürken gözlerinin önünde, dönerken bir harabeye, yanarken iliklerime kadar canım, sen gelmedin.
sen aslında hiç yokmuşsun.
beynimin oyunu olduğuna inanmaya başlıyorum.
YOU ARE READING
sen uçurumsun.
Actionhiçbir zaman bilmedin, ne kadar sevdiğimi seni. ve hiçbir zaman bilmeyeceksin, seni severken ne kadar öldüğümü.
