Secret Series #4 Dandelions (On-Hold)

CHAPTER 13

Pagkabukas ko ng pinto, pansin ko na agad ang lalaking nakatayo habang nakatalikod, nakapamulsa ang mga kamay habang tinatanaw ang labas ng bintana.

"Lock the door," giit niya at agad ko rin naman ginawa. He slowly turned back and looked at the clock.

"So, any plans?" Bahagya akong lumapit sa kaniya. I rested my palm on his chest, trying to do well and look better. Ngumiti ako.

"Ladies' Night."

"Papayag ba ako?" I moved my hands and rounded them on his neck.

"Bakit naman hindi? In fact, our ladies would only be my companion on that night."

"How about the kids?"

"I will ask Aunt Tessa for supervision."

"How about firm trust?"

"Kagaya ng palagi mong sinasabi sa akin, I will do well and look better. And would you allow me to hang out with them?"

"Kailangan ko bang mag-alala?"

"Hindi, hon. Hindi mo kailangang mag-alala sa akin. Marami naman kami. At isa pa, saglit lang kami. Uuwi ako agad."

He got his hands out of his pockets and placed them on my hips.

"Then you need to convince me first before getting my approval."

"What do you need me to do?"

Idiniin niya ako sa kaniya dahilan para mas dumikit pa lalo ang aming mga katawan.

"Know what I mean." He began to stroke my hair, letting his hand move down my neck and to my chest. Ngumiti akong muli, kagat ang aking ibabang labi.

"Do you want it now?" panghahamon ko sa kaniya.

"Let's rouse together. Now."

Agad ko siyang sinakmal ng matinding halik sa labi. Nalasahan ko pa mula rito ang alak na kanyang ininom kanina. Gumapang naman ang kanyang isang kamay patungo sa aking likuran habang ang isa naman ay bumaba sa aking hita. Ramdam ko ang kanyang mainit na hininga maging ang init sa kanyang palad. Sabik ako sa pagnanasa na mayroon sa pagitan naming dalawa. Sex relationship.

Unzipping the back of my dress, mas hinigitan ko ang pagkakahalik sa kaniya. It was amusing for me to feel the vibration from his heat lalo na nang ako'y kaniya ng inangat.

Kissing more, ibinagsak niya ako sa kama. Mabilis akong naghubad at ganoon din siya. Tumambad sa lamang sa akin ang pinaka-paborito kong pagkain sa lahat——pagkain na nagbibigay sa akin ng matinding pagnanais.

"Are you hungry?" tanong pa niya sa akin. Lumunok ako habang nakatitig sa kanyang bahagi bago umangat ng tingin. Nagtama ang aming mga malalagkit na tingin.

Ngumisi ako. "It's huge, and I love it."

Umusog siya sa akin. Umangat din naman ako at lumuhod paharap sa kaniya. Hawak ang kanyang sinturon, napamura ako. Hinimas ko ito sandali bago ipinasok sa aking bibig. I enjoyed licking and sucking it and playing with my tongue. The tasteless food.

"What the fuck?" He grouched. Napakunot ang aking noo.

"Any problem?"

Sa halip na sumagot, mabilis niya akong tinulak dahilan para mapahiga ako. Umibayo siya sa akin.

"You can't even do it wildly," he said, broadening his smile. My speculation stands against his will.

"I will do it again."

"No, hon. I will do it for you so you will know." He lowered his eyes to mine and smirked a little. His hand moved onto it and dabbed it.

"It's such a beautiful thing, and I even want to do it all over again."

"Can I say something?"

"No, Ash. Don't say something because we both know it already."

"I already know you." He smiled again, raising his brows and trying not to laugh. Iniisip niyang nagbibiro lang ako. Ibinaba niya ang kanyang ulo sa aking bahagi.

"How well do you know me?"

"Too much."

"Bon Appetit." I felt hot from his mouth as he was eating mine. Tutop ang aking bibig, hindi ako makagalaw. Bigla akong nanigas. Alam kong mali ito. Sobrang mali.

His phone rang, and he stopped. Ngumisi pa siya bago tuluyang umalis sa aking itaas. Dinampot niya ang cellphone na nasa itaas ng mesa at agad na sinagot ang tawag.

"I'm about to finish eating my dessert. But anyway, napatawag ka?"

Inayos ko ang aking sarili at tumayo na rin. Ipinukol ko ang tingin sa ibang bahagi, ngunit nanatiling gising ang aking diwa sa pakikinig sa kaniya.

"Inaayos ko ang problema mo ngayon dahil iyon ang gusto mo. So what now? Nagbago na ba ang isip mo? You're actually out of your mind at ayoko makipag-bangayan sa'yo. Saka na tayo mag-usap."

Pinatay niya ang tawag at ako'y kanyang nilingon. Tahimik lang akong nakatingin sa kaniya. Hindi ko naman maiwasan ang hindi maghinala kung sino nga ba ang kanyang kausap. At siguro . . . Siguro, babae niya iyon.

"Are we done?" panigurado ko.

"Sa tingin mo ba ay tapos na tayo?"

"Hindi pa ba?"

"Sad to say, hindi kita papayagan na umalis."

"But, hon . . ."

"I'm done, Ashleigh. That's my decision."

Gusto ko siyang sagutin, pero mas nangingibabaw sa akin ang takot. At sa tono nang kanyang pananalita, alam kong ayaw niya talaga akong payagan sa gusto ko. Tumango na lamang ako.

"Kung iyan ang gusto mo, okay lang."

"Stay in the house with me and our family."

"I understand."

"Huwag mo akong bigyan ng sakit sa ulo, Ashleigh. Huwag mo akong subukan."

"I'm sorry."

"You may leave."

I was really disappointed. Lahat pala ay puwedeng magbago, at isa na roon ang pakikitungo. He has changed. He did. Hindi na siya ang dati kong mahal. Hindi na.

Pasimple akong lumabas ng silid. Para akong nalusaw mula sa kanyang mga sinabi sa akin. Hindi ko iyon inaasahan. Inis ang pumalit sa aking mukha nang makita muli ang mukha ni Ford na siyang kalalabas lang mula sa silid ng aking anak. Nakangiti ito. Batid ko naman na gusto niya talagang pasukin ang bawat mundo ng aming pamilya.

"It's getting late. Hindi ka pa ba uuwi?"

"What kind of question is that?"

"Naiintindihan mo naman ang ibig kong sabihin, hindi ba?" Bahagya siyang lumapit sa akin.

"Alam kong ayaw mo akong pakisamahan ng maayos. Ang akin lang ay ayusin mo ang iyong sarili. You looked tired. Magpahinga ka ng maayos."