Street | Sope

Final!.

4 yıl sonra

Yoongi'nin ölümünün üzerinden 4 yıl geçmişti ama her şey dün gibi aklımdaydı. Ondan sonra hiçbir zaman iyi olamadım. Onsuz ben yarımdım.

Okuduğum bölümü bırakıp polislik üzerine okumaya başlamıştım. Ardından mezun olup polis oldum. O adamlardan kurtulmak istiyordum ve öylede yaptım. Onları bulup yakaladım ve idam cezası almalarını sağladım. Onlar beni her ne kadar hatırlamasada ben onları unutmadım. Ve onların ölmesini sağladım.

Sık sık çocuk yurduna gidip Jun'u görüyordum. Sürekli Yoongi'yi soruyordu en sonunda onun artık gelmeyeceğini ama sürekli onu izlediğini söylediğimde ilk başta üzülsede sonradan mutlu olmuştu. Ona öldü diyemezdim. Jun'un yanına gidip onunla konuşup onunla oynuyordum. Hâlâ onu hiçbir aile almamıştı. Elimde olsa onu yanına alırdım ama yapamıyordum.

Seokjin o günden sonra hep yanımdaydı. Sık sık arar, mesaj atar, görüntülü arar ya da yanıma gelirdi. Sevgilisi ile hâlâ ilişkileri devam ediyordu. Hatta evlenmeyi düşünüyorlardı. Yani daha çok Seokjin düşünüyordu.

O gün tanıştığım yabancı ise Jungkook. O günden sonra peşimi bırakmayıp beni bulmuştu. Benden küçük olmasına rağmen fazlasıyla olgundu. Birçok zamanda yanımdaydı. Hatta birlikte çalışıyorduk. O adamları birlikte yakalamıştık. Hep yanımdaydı.

Yoongi'yi sık sık ziyaret ediyorum. Yorucu geçen günün ardından yanına gidip ağlıyordum. Onunla konuşuyordum. Ne kadar bana cevap vermeyeceğini bilsemde. Her gittiğimde en güzel çiçeklerden götürüyorum. Onun kadar güzel olmazlardı asla.

Bana gelirsek Yoongi öldüğünden beri kendime gelemedim. Daha az yiyor hatta daha az uyuyordum. Nasıl hâlâ ayakta durabiliyordum bilmiyorum. Yoongi olsaydı bu halime kızardı.
Onu fazlasıyla özlemiştim. Çekindiğimiz fotoğraflara bakıyordum. Onun bana yaptığı tişörtü hiç giymiyorum. Başına bir şey gelsin istemem. Ondan kalan hatıram. Telefonu bendeydi. Ondan sonra hiç dokunmadım diğer eşyaları ile birlikte duruyordu.

Yoongi öldükten sonra ailesi beni oğullarının yerine koymuşlardı. Çok güzel bir başlangıç yapmasak da onlara yardımcı olmaya çalışıyordum. Onlarda sık sık beni arıyorlardı. Bazen evlerine davet edip yemek yiyorduk.

Hayatım böyle ilerliyordu. Yakında işi bırakıp sadece dinlenmek istiyordum. Artık fazlasıyla yorgunum. Umarım, umarım başka bir evrende karşılaşırız Yoongi.

'Birlikte olmalarını sağlayan o sokak aynı zamanda ayrılmalarını sağlamıştı'