Jisung yatakta minhonun tarafına dönmüş sevgilisini düşünürken kapı çaldı, minhonun son yazdıklarını okumamıştı, kalbi acıdığı için çıkmıştı hemen konuşmadan.
Korkak adımlarla kapıya ilerleyip delikten baktı, karanlıktan dolayı hiçbir şey görünmüyordu, tirsarak kapıyı yarıladı.
Karşısında gördüğü bedenle dizlerinin bağı çözülmüş kendisini yerde bulmuştu, sevgilisi endişe içerisinde çocuğun yanına eğilmiş ve çocuğa bakmaya başlamıştı.
"M-minho?" Minho jisunga gülümseyip çocuğun ince belini sardı.
"Geldim bebeğim"
jisung aldığı eski kokuyla ağlamaya başlarken minho çocuğu ayağa kaldırmış kapıyı kapatıp, koltuğa oturmuş ardından çocuğu kucağına çekip kafasını boyun girişimine yerleştirmişti.
"M-mi-nho d-dori g-gitti" minho yüzüne çarpan tokat gibi gerçekle ağlamaya başlamıştı.
İkili sabaha kadar birbirlerini koklayıp özlem gidermişlerdi, sabahın ilk ışıkları gözleri davul gibi şişmiş uyuyan çocukların yüzüne vurunca ikisi de rahatsız olmadan uyumaya devam etmişti.
Onlar kavusmuslardi, fakat bir eksik vardı. Küçük kedi hello dori yoktu, ikisi de bunun gerçekliği altında eziliyorlardı.
Çocuklar biraz daha uyumuş ardından minho gözlerini aralayıp etrafa bakinirken kucağındaki bedene kollarını sarmıştı.
Dokunmadı, 2 saat ve ya daha fazla; sadece çocuğu izledi. Sonunda uyanan kucağındaki çocuğa gülümseyip çocuğu kucağına alarak ayağa kalktı.
Küçük çocuk bu hareketi hiç sorgulamadan eski yerini bulmuş ve orada biraz daha uyuklamaya başlamıştı.
Minho çocukla beraber odalarına gidip yatağa yatmış ve üzerinde olan çocuğun saçlarını okşamıştı.
"Seni çok özledim sevgilim, lütfen benden nefret etme kalbim acıyor" jisung ağlamaya başlarken minho küçüğüne baktı.
"Ağlama, ağlamanın istemiyorum. İstersen tekrar gidebilirim, sadece aglama meleğim" jisung ağlamasını bastırmaya çalışırken derin nefesler alıyordu.
"B-ben senden nefret etmedim minho, senden nefret edemedim. Çok denedim ama yapamadım, sadece sana kızgın ve kırgınım. O yüzden öyle yazdım, ancak beni yine bırakıp gidersen senden nefret ederim. Gitme minho"
Minho yatakta dik konuma gelip kendisini yatak başlığına yasladi, sonra kucağındaki çocuğu çekip yüzünü elleri arasına aldı, ardından büyük özlem duyduğu dudakların üstüne kondurdu kendi dudaklarını.
İkili bir süre özlemlerini giderdiler, 5 ayın acısını çıkarttılar. Ardından minho kendini ayırdı.
"Ben tekrar gidersem, lütfen benden nefret et sevgilim" jisung çocuğun boyun girintisine sokuldu.
"Senden nefret etmek istemiyorum minho, lütfen tekrar gitme" minho kucağındaki çocuğa gülümsemişti.
"Gitmeyeceğim bebeğim" jisung çocuğun kucağından kalkmış ve minhoya elini uzatmıştı. Minho elini tutarken jisung çocuğu mutfağa sürükleyip sandalyeye oturtmuş kendiside dolaptan birseyler çıkartmaya başlarken belinde sarılan kollarla durmuştu.
"Dışarıda yemeye ne dersin sevgilim?" Yavaşça kafa sallayıp minhonun kollarından ayrilmaya çalışırken minho onu önüne döndürmüş ve çocuğun tombul kaynaklarına bir öpücük konurmuştu.
"Seni seviyorum bebeğim" jisung duyduğu şeyle gülümsemiş ve çocuğun dudaklarına bir buse bırakmıştı.
"Bende seni seviyorum yıldız gözlüm"
