2.SINIF

783 100 156
                                    

SOPHIE ANN, MASOCHIST

HÂKİM BU KEZ KALEMİ DEĞİL, KALPLERİ KIRDI!

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

HÂKİM BU KEZ KALEMİ DEĞİL, KALPLERİ KIRDI!

Yaşayan ölüler lisesi öğrencilerini derinden sarsan haber bu sabah saat sekiz buçuk sularında yapılan İstiklal Marşı töreninde geldi. Her yıl düzenlenen ve zengin ailelerin öğrencilerine zengin olduklarını bir kez daha hatırlatan geleneksel parti iptal edildi. Yılın başlangıcını haber veren partinin iptali artık kırık kalplerin ineceği durak haline geldi. Hâkim müdür bu kez bir suçlunun kalemini değil, öğrencilerinin kalbini kırdı.

Haberle birlikte bugün okul bahçesinde görülen tüm zengin çocuklarının yüzünde tükenmişlik sendromuna dair izler vardı. Bu izler eğer aileleri tarafından fark edilirse, müdürün geleceğinin pek de parlak olmayacağı gün gibi ortada. Kelimelerin yerini paraya bıraktığı bilmem kaç metrekarelik okulumuzda neler olacağı merak konusu.

Takdir siz değerli zengin çocuklarının.

Biraz paraya kıyıp partiyi siz düzenlemeye ne dersiniz?

Her şeyi de okuldan beklememek lazım neticede...

Elimdeki telefonun ekranında yazan haberi okurken bir yandan da durmaksızın titreyen bacağımı tutmaya çalıştım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Elimdeki telefonun ekranında yazan haberi okurken bir yandan da durmaksızın titreyen bacağımı tutmaya çalıştım. İnsanları bedenleri gösterir, ruhları ayakta tutar ve duyguları var ederdi. Bunu biliyordum ve bunu bildiğim için kendi içimdeki vicdan muhakemesinde suçlu bulunuyordum. Duygusuz muydum? Sanmıyordum. Duygusuz olsam bu kadar görmezden gelindikten sonra öfkemi kusmaya çalışmayacağımın farkındaydım. Bir şey yapmıştım. Bu yaptığım şey büyük bir hataya sebep olmuştu ama şimdi savaşmak zorunda olduğum şey insanlar değil, kendimdi, vicdanımdı, bir türlü susmayan geçmişimdi.

Zorbalanan birinin bir başkasını zorbalayarak onun hayatını tehlikeye attığı bir hikâyenin başkahramanıydım.

Ama kötü olan kahramanı...

"Bu aptal haber sitesini kapatmanın vakti geldi," diyerek yanımdaki varlığını hatırlatan babama bakmadım. Az önce okuduğum haber bile babamın meslek hayatına son verebilecek cümleler barındırırken onun yüzüne bakabilecek yüz bulamadım kendimde. "Bugün Peri kendine zarar vermek istedi, eğer bu saçmalığa devam edecek olursan bunu yapan son kişi Peri olmayacak. Bunun farkındasın değil mi?"

YAŞAYAN ÖLÜLER AKADEMİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin