ÇETE

(3)

Mina Yaran

Odada volta atarak şu ergen kıza nasıl yaklaşabilirim diye düşündüm. Ama düşünerek bir sonuca varamayacagımı anladığım da daha fazla oyalanma gereksinimi duymadan tek değişiklik yaparak üstüme salaş bir gömlek giyip Mert'lerin evinin yolunu tuttum.

Evine vardığım da içeri girmek yerine kapıya çıkması için mesaj atarak arabanın içinde beklemeye başladım. Attığım Mesajdan bir dakika sonra Mert kapıdan çıktı ve arabaya doğru yaklaşmaya başladı.Yolcu koltuğuna geçtikten sonra da arabayı çalıştırarak gidecegimiz yeri tarif etmesini bekledim.

" Plan ne? " Diye sordum. Derin bir nefes alarak ağzında gidince görürsün gibi bir şeyler mırıldandı." Planın ne olduğunu bilmezsem ona göre nasıl hareket etmemi bekliyorsun? " Diye sordum. Derin bir nefes alarak " ben sadece kızın şuan bulunduğu yeri ögrendim o kadar. Yani gidince gerisi sana kalmış." Dedi. İçimden İyi halt yedin derken dışarıdan sadece ters ters bakmakla yetindim.

Bir savaşçının belirli bir stratejisi yoksa her zaman yenilmeye mahkumdur. Ama benim yenilmeye niyetim yoktu. Babamın katillerini ya hapse yada mezara sokacaktım. Bu yola bir kere baş koymuştum bundan sonra da geri dönüşüm yoktu. Belki kaybeden ben olacaktım ama en azından denemiş, her yolu değerlendirmiş olacağım. En azından vicdanımı avutabilecektim.

Kafamda yenilecegime dair olan bütün düşünceleri attım. Ve yol boyunca Mert'le bir daha konuşmayarak ne yapabileceğimi düşünmeye başladım. Yolumuz tenha bir sokakta kalan adını dair telaffuz edemedigim bir bar da son buldu. Bir an tereddüt etsem de sonra burada beni tanıyacak hiç kimsenin olmadığına kendimi inandırarak rahatlamaya çalıştım. Mert'le birlikte kendimden emin bir şekilde bara doğru ilerlerken bir anlıgına kafamı kaldırarak ilk önce çevreyi sonrada barın tabelasına baktım. ' Forbidden night club ' yani yasak bar anlamına gelen bu isim tam anlamıyla burayı yazılara dökülmüş haliydi.

Mert kapıda ki korumalara ne zaman edindigini bilmediğim giriş kartlarını gösterirken bende koridorun sonunda ki hayatı tahmin etmeye çalıştım. Hoş burada ki hayatsa! Giriş iznini de aldıktan sonra Mert'i beklemeden önden ilerlemeye başladım.

Kan kırmızısına boyanmış duvarlar eşliğinde koridoru tamamladıktan sonra belki de iki veya üç sene önce bana böyle bir yere gireceğimi söyleyen kişiyi iyi bir pataklayacak olan ben şimdi kendi iradem ve isteğimle bu hayatın en çirkin tarafını gözler önüne seren yere giriyorum. Mideme daha fazla işkence çektirmemek adına bu düşüncelerimi kafamdan uzaklaştırdım. Gözlerimi etrafta gezdirmeye bile tenezzül etmeden Mert'i takip etmeye başladım. Burada ki insanları gördükçe bu kızdan daha fazla igrenmeye ve nefret etmeye başlıyorum!

Mert köşede bulunan köşeli koltuğun sağ tarafına oturdu. Bende diğer tarafına. Gözlerim masada Birleşik bir şekilde duran ellerime sabit bir şekilde bakıyordum. Ve içimde bitmek tükenmek bilmeyen sorularla boguşuyordum. Bu lanet yere gelmek zorunda mıydım? Evet. Peki sebep? İntikam. Uzun sorularımın cevabı bu kadar kolaydı aslında. Ama bunu kabullenmek tam anlamıyla savaş açmak demekti.

Çünkü içimde bir yerlerde bunu onaylamayan bir taraf vardı. Ve her seferinde verdiğim kararlarda karşıma dikiliyor ve ' buna deymez ' diye beni azarlıyordu. Belki Haklıydı belki de haksız. Ama bunu bana o değil zaman öğretecek belki de kabul ettirecekti. Kimse kararlarının doğruluğunu yaşamadan bilemez di. Ve ben bu prensip üzerine hareket ediyorum.

" İşte orada " kafamı kaldırdığım da bakışlarım ilk önce Mert'e sonrada onun baktığı yere gitti. Ve belki de başka bir yerde olsa beğeniyle izleyeceğim bir kızda sabit kaldı. Oturduğu bar toburesinde oldukça ılımlı duran Bu kızı kısaca süzmeye başladım. Sarı saçlarına tezat giydiği siyah kombin kendini oldukça seksi gösteriyordu. Buna soğuk ve boş bakışları da eklenince karşısındakine ' benden uzak dur ' mesajı veriyordu. Oysa ki yüzü bu tavrına tam anlamıyla tezattı.
Ben kızı yani piyonumu izlemeye devam ederken Mert " kızımız bu. Nasıl yaklaşırsın orasını bilmem. Ama o kadar da kolay olacağını sanmıyordum. Çünkü şu an pekde havasında gibi görünmüyor. " Dedi.