7. Bölüm: TOPRAK GİBİ

2.3K 260 204
                                    

                              Bölüm şarkısı:
                 Pinhani - Dön Bak Dünyaya

                              Bölüm şarkısı:                 Pinhani - Dön Bak Dünyaya

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hepinize kocaman bir MERHABAAAAA!! Neler yapıyorsunuz, nasılsınız bebeklerim? Umarım hepiniz iyisinizdirrr

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hepinize kocaman bir MERHABAAAAA!! Neler yapıyorsunuz, nasılsınız bebeklerim? Umarım hepiniz iyisinizdirrr

Bölüm için çok heyecanlıyım nedense. Sizden birkaç ricam var: Bu bölümle birlikte geçmiş bölümleri beğenmeyi dönüp beğenirseniz çok sevinirim, yorum ve beğeniler arttıkça daha çabuk yeni bölüm yazasım geliyor.

Bir de beni buradan ve sosyal medya hesaplarımdan takip ederseniz çok sevinirim. Bölüm duyuruları ve alıntılarını oralarda paylaşıyorum;

İg: biliyoruzkii
Tw: biliyoruzki1
Tt: biliyoruzkii

İYİ OKUMALAR...

Çok zaman sinirlenmiştim.

Çok zaman kendimden geçerek önüme geçeni umursamadan kırmayı, parçalamayı doğam kabul etmiştim.

Bu sinir, öfke, içime sığdıramadığım bir başka insandı. Bam teli hemen kopan, kabullenmeyi sevmeyen o insana uyar, önüme gelen her şeyi avucumun içerisine alarak parçalardım. Düşünmezdim insanları, onların beni düşünmediği gibi.

Umursamazdım neden yaptıklarını.

Yapmış olmaları yeterliydi benim için.

Bu idim ben.

Yapmam gerekeni yapan, yapılması gereken yapılmadığında da zorla yaptıran bir insandım. Mert'in bu şekilde davranması, beni en zeki, her an bir şeyler fark edebilecek ve babama yetiştirebilecek bir kardeşimin önünde böyle bir şeyi yapmış olması onu gözümde hiçbir nedene rağmen kurtaramazdı.

Mert Zafir Kaya, öfkesinden zor duran benliğimin üzerine silah çekmişti ama o silahı elinde patlatırdım.

Herkes yerini ve burada ne yapıp yapmaması gerektiğini bilecekti.

Hırıltılı bir nefesi içime çekerken elimde ki kitaba tekrardan bakış attım, ardından gözüm aşağıya kaydı. Sabahtan beri aynı sayfada duruyordum ve bu sayfada okuduklarımdan bir bok anlamamıştım. Evimin büyük salonunda, sadece ayaklı lambanın gördüğü o tekli koltukta oturmuş kitap okumaya, kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum. Koridorun ışığı açıktı ve ara ara Pus'un gölgesini görerek onu yokluyor, ardından tekrardan kitaba dönüyordum ama anlamamıştım. İsmi neydi acaba? Dudaklarımı öne doğru uzatırken kitabın kapağına baktım ve DÜĞÜM yazısını gördüğümde tekrardan sayfayı açtım ve sayfada göz gezdirdim.

VÂYEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin