hero in my class | taekook

스물 한

Taehyung uyandıktan sonra sayısız kez aramıştı Jungkook'u. Ama asla ulaşamamıştı. Meraktan çatlamak üzereydi. Her yere baktı, Jungkook'un gidebileceği her yere. Herkese sordu Jungkook'u.

Ertesi gün bir ümitle okula gitti. Jungkook yoktu, Jungkook gelmemişti. Taehyung deli gibi korkuyordu Jungkook'a bir şey olmasından. Ders sonunda telefonunu aldı ve Jungkook'tan arama olduğunu gördü. Taehyung o kadar mutlu oldu ki, içine su serpilmişti. Hemen geri aradı.

"Alo-"

"Sen Taehyung musun?" yaşlı bir kadının sesini duyan Taehyung çok şaşırdı.

"Evet"

"Ben Jungkook'un büyükannesi" dedi kadın ağlayarak.

"Jungkook'a bir şey mi oldu?"

"Senden bir kaç kez bahsetmişti torunum, senin o kadar çok aradığını görüncede sana haber vermek istedim. Jungkook'un durumu çok köt-"

"Hangi hastanedesiniz?!"

Taehyung telaş,korku,sinir tüm duyguları aynı anda yaşıyordu. Bir taksiye atladı ve Jungkook'un olduğu hastaneye geldi. Dışarda ağlayan büyükannesini gördü.

Taehyung odanın kapısının önünde dondu ve kaldı. İçeri girdiğinde Jungkook'u birsürü makineye bağlı bir şekilde yatarken gördü,ağzı yüzü dağılmıştı. Taehyung göz yaşlarına engel olamadı. Boğazı düğümlenmişti. Göz yaşları yanağından aşağı doğru süzülüyordu. Jungkook'un yatağının başında saatlerce ağladı. Elini Jungkook'un daha önce sadece bir kez dokunduğu yüzünde gezdirdi,saçlarına dokundu,elini tuttu. Taehyung ölmek istiyordu. Sevdiği adamı bu halde göreceğine ölmeyi yeğlerdi.