Lavinia/YoonMin

Hissizlik

Yine bir fic ile karşınızdayım malum 15 tatil geldi. Bu tutmalı tutmazsa bunu da sileceğim...İyi okumalar!

1.bölüm(hissizlik)

Acı çekiyordum, bir bıçak yarası bu kadar acıtır mıydı?
Sanmıyorum bu nomral bir yara değildi. Sevdiğim birinin şaheseri küçükte olsa bu yarayı oluşturan kişinin değeri büyüktü, öyle sanıyordum ilk defa yanıldım. Yavaş yavaş ölüyordum. Gözümden akan yaşlar acının değil, hırsındı.

Önce vücudum sonra kollarım, kollarımı hissetmiyordum!
Bunu ilk defa yaşamadım bu kadın sadece yaramı kapatmaya çalışıyordu, veya ben başkasının yerini bu kadınla kapatmaya çalışıyordum. Kim bilir?

Gözlerim kısıldı yavaşça, önüme biri geldi.
Kokusunu içime çektim, kokuyu içimde hissettim, içim sızlamıştı.
Bana fazla yakındı, sanki kucağındaydım. Yüzüme göz yaşları düştü ağlıyordu, kimdi bu?

Gözlerimi küçücük bir odada açtım kimse yoktu kalkmaya çalıştım olmadı.
Bir an tekrar gözlerim kapanmıştı birinin ayak seslerini duydum. Kendimi zorladım gözlerimi açmak için. Yavaş yavaş açıldı gözlerim.
Karşımda arkası dönük biri vardı.

"Neredeyim ben, sen kimsin?"

"Değer verdiğin bir başkası..."

Bu park jimin di kalbim bir anlığına durmuştu sanki.

"Jimin?!"

Cevap vermiyordu hâlâ arkası dönük olduğu için kanıtlayamıyordum o olduğunu.

"Beni neden bıraktın neden gittin?"

Hâlâ cevap yoktu.
İç çekerek konuşmaya başladı anladım duymak istemediğim şeyler ve söylemek istemediği şeyler söyleyecekti.

"Min Yoongi, sen kötüsün ben ise kendi halimde bir avukat... Git burdan Yoongi!"

"Neden?"

Kendi soruma yanıt vermiştim;

"Peki, gideceğim en başından bunu istiyordun senin hayatını kurtaracak kendine başkasını bul."

Son sözü "git" olmuştu. Hızlı kabullenmiştim bunu. O kendi ben kendi yoluma. Hayatımın onunla olacağımı düşünüyordum öyle değilmiş ama ayrılık ve mutsuz son varmış.

...

6-7 yaşlarında olan yoongi okul çıkışı evine gidiyordu. Bugün annesinin izinli ve evde ona doğum günü partisi hazırlayacağını düşünüyordu.

Kapıya eliyle vurmuştu heyecanla ama kapı açıktı içeri gülerek girdi masa'nın üzerindeki pasta asılmamış süsler, balonlar. Her şey yardım.

Yoongi mutluydu evde annesini aramak için tek tek odaları gezdi bir odaya girdiğinde gördükleri gülümsemesinin solmasına neden oldu.

Yerde yatan annesi, kan gölü olan yerler odada ki adam kanla bulanmış elleri ona gülüyordu yüzünü gizlemişti ama güldüğünü hissediyordu gözlerinden akan yaşlar ona kendini acınası hissettiriyordu. 6 yaşındaki yoongi ne yapmalıydı?

Adam geri geri ilerleyerek güldü ağzını açtı bir şey söyleyecekti "işimiz bitmedi yoongi!"
Arkasını dönüp kapından çıkarak gitti.

Yoongi yere dizlerini çöktü annesine sarıldı onunda her yeri kan olmuştu.
Ayağı kalkıp havlu getirdi hızla, yaraya bastırdı havluyu nefes alıyordu.