Lavinia/YoonMin

Dans

Bomba gibi bölüm geliyor sonlara doğru yaklaşıyoruz;(
Benim sınavlarım olduğu için pek aktif olamıyorum üzgünüm!

6. Bölüm(Dans)

Hiç bir cümle, kelime bu kadar güzel olmamıştı, olmamalıydı. Kalın derin sesiyle sanki sızlayan kalbime bir ilaç olmuştu. Karşılıklıydı bu sevgi, elleriyle tuttuğu ellerim, içimi dondurucu soğuktan, terleyici bir sıcağa çevirdi. Ne zamandan itibaren seviyordu beni? Bu şimdi mi olmuştu yoksa daha önceden de var mıydı? Hiç fark etmezdi o an öyle bir sıcak olmuştu ki yanıyordum kış olmasına rağmen, normal miydi  bu?                                                                                   O ölümü yaşattı, yaşamayı sevmeyen ölüm onun için yaşayacaktı.

Sarıldı bana son kez sarılırmışçasına. Karşılık verdim kokuyu içime çektim yıllar sonra, aynıydı. Zehir olsa koklamaktan zevk alınacak bir kokuydu.                                                                              Gözlerimi kapatıp çektim, içimi sızlatan o kokuyu. Gözlerimi açtığımda ise karşımda jinho ve bugün beni tehdit eden adam konuşuyordu, ellerinde kelepçeyle. Bu ikisinin ne alakası vardı şimdi?                                                                                                                                          Jimin kollarını üzerimden çekip gözlerime baktı."Bu davayı kazandığımız için bunu kutlayacağız, sende davetlisin ve müşterim olduğun için gelmelisin." Mutlulukla sınandım bugün "O kadar çok istiyorsan gelirim."                                          "Çok fazla istiyorum yoongi, gelir misin?" Bende çok fazla gitmek istiyordum. "Gelirim jimin?"

Eve gitmiştim hazırlanmak için, Bay Park hala gelmemişti. Yatağa attım kendimi akşam için giyecek hiçbir şeyim yoktu bir şeyler almak için dışarı çıkacaktım ama önce yemek yiyecektim...                                                   

Yemeği yaparken daha yemeden uyuya kalmıştım ne zaman uyumuştum hiçbir fikrim yoktu. Uyandığımda saat çok geç olmuştu biraz daha oyalanırsam geç kalacaktım. Hazırlanmak için kalkıp dolabın kapağını açtım.
Kapının sesiyle elimdeki her şeyi yatağa fırlattım. Açtığımda elinde yemekle duvara yaslanmış bir şekildeki tae'yi gördüm kapıyı açık bırakıp dolabın oraya koştum tam yarım saattir dolap ile bakışıyordum. Tae beni kapının orda garipserçe bakıyordu. "Bu telaş ne yoongi hyung?"
Ağzım kulaklarıma gelene kadar güldüm."Jimin ile kutlama yapacağız!" şaşırdı "şimdi senin giyecek birşeyin yoktur." Dedi alaycı bir tavırla, evet yoktu...
"Hadi o zaman benim eve gidelim."
Büyük mutlulukla baktım ona, gelmesi büyük bir şanstı genelde hep stresten heyecanlanırdım ama bu kez mutluluktandı.

Bir sürü kıyafet getirip önüme koydu "hepsini dene!"
Normalde hayır derdim ama konu jimin'e güzel görünmekti.

Kendi yatağının üstüne jüri gibi oturmuştu ben banyoya girip ilk kıyafeti denedim güzel olmuştu ama uygun değildi aynı şeyi tae de söyledi, baya bir süre bu şekilde tekrarladı, gir çık yapmaktan bunalmıştım.
En sonunda taehyung hazretleri beğenmişti. "Bu güzel oldu işte!"
Aynanın karşısına geçip baktım kendime sanki varlıklı biri gibi duruyordum aksine tek malım taehyungdu.
Direkt çıkacaktım ama tae beni durdurdu elindeki parfümü sıktı üstüme, saçımı elliyle düzeltip, elindeki arabasının anahtarını elimi tutup avcumun içine koydu. "Arabayla gidersin, orası zengin yeridir şimdi, rezil olma."
Güldü, o an pek tepki veremedim çünkü kapıyı açıp kovdu resmen beni her şey o kadar hızlı gelişti ki. Çok az zamanım kaldı bir saatlik yol vardı önümde fazlasıyla geç kalmıştım...

Geldiğim yer çok fazla büyüktü bu mekanda sanırım namjoon'a aitti. Burası diğer mekanla aynıydı ama daha hoştu loş ışıklar fazla vardı göz alıyordu, müzik sesi yoktu huzur verici bir sessizlik vardı içeri girdiğimde uzun koridorun sonunda merdiven vardı. Koridoru ağır adımlarla ilerlerken gözlerim jimini aradı çok kalabalıktı ve insanlar beni ilk defa gördükleri için garip gözlerle bakıyordu. Her yeri aradım gözlerimle jimini bulana kadar. O da bana bakıyordu.
Gözlerim gözleriyle buluştu. Küçük jimin'in gözleri aynıydı merdivenleri teker teker indim aramızda artık mesafe yoktu.