~Eski sevgilim~|•Lee Felix•|

~20~

Felix:Telefonunu almadım kelimesinden ne anlıyorsun YN? Bana güvenmiyor musu-
YN:Lafı çarpıtma Lix. Telefonumu Jeongin'e ver. Bana getirsin.
Felix:Neden Jeongin'e vereyim? Bende getirebilirim.
YN:Yüzüme bakacak yüzün var mı hala Felix?
Felix:Neden olmasın YN?
YN: Boşver Felix. Dediğimi yap. Jeongin'e telefonumu ver ve bana getirsin.

Birşey demeden telefonu kapattım. Bu çocuk neyin peşinde anlamıyorum! Telefonumu alıp napacak!? Benimle dalga mı geçiyor??

(Birkaç saat sonra)

Kapım çalınca yavaş adımlarla kapıya gittim ve delikten baktım. Tahmin ettiğim gibi, kendisi gelmişti. Sallana sallana kapıyı açtım ve elimi uzattım. Felix boş boş suratıma bakıyordu.

YN:Ne diye alık alık bakıyorsun? Telefonumu ver.
Felix:Beni içeri almayacak mısın?
YN:Sadece telefon için geldin. Telefonumu ver. Ardından evdeki kız kimse onunla ne yapmak istiyorsan yapabilirsin.

Bunu söylememin ardından Felix gülmeye başlamıştı. Komik olan neydi acaba!? Beni başka biriyle aldatması onun için bu kadar komik miydi!?

YN:Komik olan ne seni aptal!
Felix:Annemden mi bahsediyorsun?
YN:N-Ne??
Felix:O annemdi YN. Cidden seni aldatacağımı mı düşündün?
YN:Ama sesi çok genç geliyordu.
Felix:O benim annem YN. Ne bekliyorsun?
YN:Bunu şuan sergilediğin ve her zaman aynı olan kalın ses tonunla mı söylüyorsun?
Felix:Ahaha evet sesim biraz kalın. Sanırım anneme tam zıt bir çocuğum.

Cidden utancımdan öleceğim. Yerin dibine girip kaybolmak istiyorum! Onca şeyi saçma sapan kafamda kurup ayrılma planları yaptım! Ah salak kafam ah!

YN:Sen okula geç kalacaksın, git artık.
Felix:Gitmeme kararı aldım.
YN:Ha? Neden?
Felix:Seninle zaman geçirmek istedim. Kötü mü etmişim?
YN: Hayır, o anlamda değil tabii. Ama derslerinden geri kalacaksın Lix.
Felix:Önemli değil YN. Senin için değer,sorun yok, birlikte telafi ederiz.

Uzun tabanlı Converselerinin bağcıklarını çözüp içeri girdi. Ardından salona geçerek koltuğa oturdu. Bu sefer tedbir amaçlı çaprazındaki tekli koltuğa oturmuştum.

Felix:O gece için üzgünüm.
YN:Asıl ben üzgünüm,sanırım fazla sert vurdum...
Felix:Hayır hayır suçlu hissetme hak etmiştim.
YN:Yine de özür dilerim.
Felix:Sorun değil bebeğim.

Ardından bana ışık saçan gülümsemesini tekrar sergilemişti. Sanırım onun üstüne fazla gidiyorum. Kafamda kurmalarımda ayrı bir sorun. Beni sevdiğini açıkça belli ediyor. Daha fazla saçma dünyamda yaşamam gerek.