~Eski sevgilim~|•Lee Felix•|

30~

Jeongin'in kaşları hafif kalkmış öylece bana bakıyordu.

Jeongin: Ne gibi birşey bu YN?

Sadece yüzüne bakmakla yetindim. Başımı hafifçe salladım.

YN: Kafamın karışık olduğunu söylemiştim boşver.
Yeonjun: Bence biraz uyu ve dinlen. Biraz da olsa iyi gelecektir.

Dediğiyle olumlu anlamda başımı salladım. Oturduğum koltuktan doğrulup bir oda yanda olan yatak odasına gittim.

Üzerimi değişmeden kendimi direkt yatağa attım. Bir süre sonra hafif sesler duymaya başlamıştım.

Salon ile bu oda arasında ki duvar oldukça inceydi, sesleri rahatça duyabiliyordum.

Yeonjun: Öğrenmiş midir dersin?
Jeongin: Saçmalama. Nereden öğrenecek? Öğrense bile aptal gibi doğrularla onu kaybedemem.

Belki hiçbir şey olmamış gibi devam edersem hiçbir sorun çıkmaz. Sadece düşünme YN, düşünme.

Gözlerimi kapatmış seslere kulaklarımı kapatıp kendimi uykuya teslim etmiştim.

(...)

Uyandığımda saat 10:46'ydı. Aklıma aniden Felix gelmişti. İçimden bir his onunla konuşmam gerektiğini söylüyordu.

Telefonu açar umuduyla telefonumu alıp Felix'i aradım.

Ne yazık ki istediğim sonucu alamamıştım, ulaşılamıyordu. Derin bir nefes alıp yerimden kalktım.

Mutfağa girdim. Diğerleri uyanmamış olacak ki ev oldukça sessizdi. Birkaç yemek ve salata yapıp masaya yerleştirdim.

İkisini uyandırmak için odaya yöneldim. Dün ikiside sanırım salonda uyuyakalmıştı.

Salonun kapısını araladığımda koyun koyuna uyuyan Jeongin ve Yeonjun'u görünce gülmemek için hafifçe kendimi sıktım.

Yanlarına girip hafifçe ikisinide dürttüm ama tepki yoktu. Yüzlerini daha detaylı incelerken Jeongin'in ıslak ve morarmış göz altlarını fark edince yüzümdeki gülümseme tamamen solmuştu.

Benim için uyuduğum süreden sonra ağlamış mıydı? Bir süre sadece yüzüne baktım ardından açılan gözleriyle yüzüme bir gülümseme yerleştirip gözlerimi çektim.

YN: Sonunda uyandınız.

Jeongin dağınık saçları ve hala uyanamamış yüzüyle bana baktı. Burnunu çekip gülümsedi.

Jeongin: Sanırım dün gece fazla geçe kaldık.

Ensesini hafifçe okşadı. Yüzüne bir süre daha bakıp konuştum.

YN: Ağladın mı?
Jeongin: Ah hayır yani sadece-
YN: Ağlamışsın Jeong. Neden yalan söylüyorsun? Sorun ne?

Sadece halıya bakmakla yetinmişti. Yerinden kalkıp yanımdan geçerek lavaboya gitti.