Hay amına koyayım bugün güya erken yatacaktım yine saat bir buçuk oldu ya...
Bir kere de bozma şu rutini, bir (1) kere istikrarlı ol be kızım!
7,5 - 8,5 saat sonrasına 15-20 tane alarm kurup yattım.
.
.
.
.
Evet alarmlar görevlerini başarıyla tamamlayıp uyandırabildiler uyuyan devi.. Kızları kaldırdım. Önce simitçiye sonra kahvaltıya gittik. Yo yo öyle kafeye falan değil. Bizim KYK yemekhanesine :D Bugün kütüphaneden aldığım kitabın teslim tarihi, tekrar fakülteye gitmem gerekiyor ve üstümde extra bir üşengeçlik var. Sabah yüzümü bile yıkayamadım. Yine de kitabı götürmezsem götüme girecek olan parayı üşengeçliğe tercih ettiğim için hazırlanmaya başladım. Yüzümü yıkadım. Nemlendiricilerimi sürdüm sonra istemeye istemeye güneş kremini sürdüm(terletio)... Ayrıca 21. yydayız, yapış yapış olmayan güneş kremi üretilmedi mi hala?...
.
Rocker mı takılsam Barbie girl mü takılsam karar vermeye çalışırken aynanın karşısında bir 5 dakika falan oyalandıktan sonra ikisi de olmaya karar veriyorum.
Desem de inanmayın pembeli membeli ne varsa sürdüm..
Gri eşofman ve füme oversize bir kapüşonluyu geçirip, spor ayakkabılarımla kombinlediğim bucket şapkamı takıyorum.
Bilgisayar çantamı da hazırladıktan sonra (sonunda) çıkıyorum.
.
.
Dün hocaya mesaj atmıştım 30-40 puan istemek için. Evet, şans zorlama, gereksiz ısrarcılık, ya tutarsa kafası... Hepsi bende :D Hoca da dönmüştü mesajıma, gel konuşalım diye ama ben gidene kadar hoca çoktan gitmişti... YİNE geç kalmıştım!?!???????
Şako mu amk tam geç kalma alışkanlığımı düzelttiğimi düşünürken yine önemli şeylere geç kalmam...
Geç kalınca mecbur yine mesaj attım tekrar geleyim hocam nerdesiniz diye. Dönmedi mesaja ama bugün odasına tekrar bakacağım. ÇÜNKÜ GEÇMEM LAZIM ABİ BU VITTIRIVIZZIK DERSİ GEÇMEM LAZIM DAHA KAÇ SENE UZAYACAK BU AMMMMMMINA KODUĞUMUN OKULU YA YETER ARTIK AAAAAAA
.
.
sakinleş öfkeli dana
.
.
Ertesi gün uğradım. Mesajıma dönmediği için odasında mı bilmiyordum ama denemeye değeceği için gittim. Ve değmişti de, odasındaydı. Dedim "hocam bu notlar ne amına koyayım bunları nasıl puanladınız da 50 beklediğim sınavdan 10 aldım lan ben" dedim. Yerseniz :D Hoca adımı numaramı sordu, kağıdıma baktık. Hepsini eksik yapmışım ve gittiğim yollara bile puan vermemiş. Sırf sonuç eksik diye. ABİ TEK ÇİZİK YÜZÜNDEN İNSAN 25 PUANINDAN EDİLİR Mİ ALLAH AŞKINA YA diyemedim tabii ki, kuyruğumu kıstırıp çıktım. Ne diyebilirdim ki yani daha. Vermeyecek belli. Bir de "aklını kullanarak çalışmalısın. Kağıt dolu gözüküyor, ama aslında bomboş. Debelenip durmuşsun" diyor, eyvallah amk ya. Geçen sene neden herkesi geçirip bi beni 10pla bıraktın o zaman? ORTALAMAM 63'TÜ LAN BENİM diyee hocanın odasından çıktığım anda aradığım kankeytoloşkoşkoşuma dert yakınırken hararet yapıp çok fazla bağırdığımı(yine) fark etmemiş olmalıyım ki biri omzuma dokunup "baĞyan sessiz konuşur musunuz çok bağırıyorsunuz" dedi. Kankeytoloşkoşkoşuma daha sessiz dert yanmayı bitirirken yurt yoluna düşmüştüm bile. Bizim fakülteden 35-45 dk arası sürüyordu. Büt zamanı pek öğrenci olmadığından zaten ringler çok seyrek ve İbrahim tatlısesin göğüs kılları gibi kalabalık geliyordu. Ona da binmektense havanın -629263936202 derece soğuğunda 7 yaşında veledler gibi burnumu HIĞIHGHĞGIHĞGIHP diye çeke çeke gitmeyi yeğledim. Yolu yarılamışken arabanın biri yanıma yaklaştı, yavaşladı. Bir anlığına MC kalbim içerden bir yakışıklı çıkıp beni bırakmayı teklif edecek falan sansa da öyle bir şey olmadı... 20 metre ilerideki trafik ışıkları yüzünden yavaşlamıştı çünkü... Yurda gittim. Gittiğim gibi kafayı devirip yattım. Yorulmuştum. Öğlen tekrar okula gitmem gerekiyordu başka bir sınav için...
.
.
Sınavdan çıktım ama nasıl çıktım... Böyle iğrenç bir ders olamaz ya delireceğim çalış çalış bir soru bile yapama.. Emeklerinin karşılığını alamamış olmak o kadar koymuştu ki bir yere oturup göz yaşlarımı tutmaya, olayı sindirmeye çalışıyordum. Aklımdan binbir düşünce geçiyordu. Bu böyle mi devam edecek? Hiçbir dersi geçemeyecek miyim? Neden olmuyor? Neyi yanlış yapıyorum? Annem babam üzülecek. Sadece yük oluyorum... Düşündükçe dibe çeken her bir düşünce daha da ağır geliyordu. Hayatımı gözden geçirirken bir el önüme bitki çayı koydu. Kafamı kaldırdığımda karşılaştığım yüz yabancıydı. Hiçbir şey söylemedi. Hiçbir şey söylemedim. Bir süre daha göz yaşlarımla çatışıp papatya çayı olduğunu düşündüğüm çayın sıcaklığıyla elimi ısıttım. Her ne kadar en çok şu an bu sevgiye ihtiyacım olsa da tanımadığım birinin verdiği bir içeceği içemezdim. Biraz kendime geldikten sonra teşekkür ettim. Daha iyi olup olmadığımı sordu. Daha iyiyim dedim.
