SİS| Texting

17.Bölüm

Selis: Hellooo

Sis: Hoş geldin

Sis: İyi geçmiş görünüşe göre

Selis: Yani en azından insan gibi konuştu

Selis: Meslek seçimime karışıyor ya

Sis: Ne hadle?

Sis: Bu şerefsizin her yaptığı hareket sinirlenmeme sebep oluyor

Sis: Sonu ölüm, bilse keşke

Selis: Aaaa

Selis: Sen de öldürmekten başka bir şey bilmiyorsun

Selis: gereksiz bir mutluluk var üzerimde

Sis: Hep mutlu ol prenses

Selis: Prenses mi

Selis: Biliyor musun ben küçükken Merida olmak istiyordum

Selis: Kendimi ona benzetirdim hep

Sis: Merida şu kızıl saçlı ok kullanan prenses mi

Selis: Evet de sen nereden biliyorsun??

Sis: Erkekler masal izleyemez diye bir şey mi var

Selis: Yok da garip geldi

Selis: Neyse bence benden Merida olur dimi

Sis: Daha iyisi olur

Selis: Babam da öyle demişti

Selis: babam bana hiç Rapunzel, Kül Kedisi ya da Pamuk Prenses izletmedi

Selis: Hepsini büyüdüğümde kendim izledim

Sis: Neden izletmedi

Selis: O zamanlar anlamamıştım ama şey demişti

Selis: Oradaki prensesler hep bir erkeğe muhtaç ve güçsüzler, sen hiçbir zaman bir erkeğe muhtaç olma ya da onun için acı çekme

Selis: Bu yüzden hep Merida izletirdi

Selis: Hatta o kadar abarttı ki bunu, evdeki tadilat işlerini ya da ne bileyim araba tamiri, mangal yakma falan hepsini öğretti bana

Selis: Erkek kardeşim de biraz büyüyünce annem ona yemek yapmayı, kıyafetlerini ütülemeyi öğretecek

Sis: Ne güzel bir aileye sahipsin

Selis: Hayattaki tek şansım galiba

Selis: Senin ailen nasıl

Sis: Bilmem

Selis: Nasıl bilmem? Konuşmuyor musunuz

Sis: Bana deli muamelesi yaptıkları ve akıl sağlığımdan şüphelendikleri için tımarhaneye kapatmaya kalkıştılar, ben de kaçtım

Selis: Ne

Selis: Siktir yuh

Selis: Ciddi misin

Sis: Şiddet eğilimim fazlaydı 18-19 yaşındayken

Sis: Hala ergenlikteyim yani, ne yaptığımı bilmiyorum

Sis: Çok ciddiye aldılar, haliyle onların da tanınırlığı olduğu için benden utandılar sanırım

Selis: Anladım