Sabah kalktığımda ilk işim tekrar penceremin önüne gelmek oldu.Yillardir açamamıştım bu pencereyi,ama artık kararlıydım.Küçük bir çocuk değil,yetişkindim.Bugün saray boş olacaktı,prensin taç giydirme merasimine gidilecekti.Bense gidemedigimden,yalnızlığımı fırsat bilip camı açacaktım.
Hemen elimi yüzümü yıkayıp kıyafetlerimi giydim.Heryer karanlık olduğundan çok zor olmuştu yine.Dadım gelip bana kahvaltımı getirdikten sonra aceleyle çıktı odamdan.10 dakika içerisinde koskoca şato boşalmıştı.
Kahvaltımı aceleyle bitirip pencereye yöneldim.Babamın kullandığı garip aletlerden birini aldım ve tahtaya vurmaya başladım.Her zamankinden daha hızlı vuruyordum bu sefer.Yarım saat sonra pes ettim,eşyaları babamın bıraktığı yere koymaya gittim.
Yine başaramamıştım,üzünce odama ilerlerken bir tahta sesi duydum.Ardından birkaç defa daha.Odaya girdiğimde penceremin önündeki tahtalarin hepsini yerde buldum.
Başarmıştım...Camı açmıştım.
İlk bölüm hayırlı olsun bakalım yorum yapmayı unutmayın ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Prens ve Karanlık Çocuk||Daejeonz
FanfictionSadece siyah rengini gören şirin çocuk Donghyun ve onu kurtarmak isteyen prens Woong. AB6IX
