Donghyun..neler saçmalıyordu öyle?Ben evden kaçmamıştım ki..Sadece onu tanımak istemiştim.Ne evliliğiydi bu?
-Donghyun,sen neler diyorsun?
-Benimle evlenmek istemiyorsun biliyorum.Tanımıyorsun bile beni.O yüzden gel de seni saklayalım.
-Gerek yok ki.Ben evden kaçmadım Donghyun.Seni görmeye geldim.Şimdi de kendim giderim.Seni istemiyor değilim,fakat biz tam tanışmadık bile.
-Tanışalım o zaman.
Donghyun'un gözlerinin içine baktım.Gerçekten tanışmak mı istiyordu?Ben onu tanıyordum.Babası hep anlatırdı onu.O yüzden hep merak etmiştim Donghyun'u.Babasının anlattığı kadarıyla tanımam bile uzaktan hoşlanmaya yetmişti,ama bu kadar güzel olduğunu nereden tahmin edebilirdim tanrı aşkına?Şimdi de tanışmak istiyordu.Bu fırsatı kaçırmayacaktım.
-Tanışalım donghyun.Sakla beni.Eğer birbirimizi tam olarak tanıdığımızı hissedersek ve birbirimizden hoşlanırsak babanın beni göreceği yere giderim ve beni bulur.Bu sayede evleniriz.Ama tam olarak tanışsak da hoşlanmazsak birbirimizden,ben kendim evime giderim.Anlaştık mı?
Evet yine saçmaladım ama bugün hiçbir şey yapasım yok gerçekten iyi okumalar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Prens ve Karanlık Çocuk||Daejeonz
FanfictionSadece siyah rengini gören şirin çocuk Donghyun ve onu kurtarmak isteyen prens Woong. AB6IX
