VB SERIES ONE: CZAIREX DEANDRE [COMPLETED]

CHAPTER 4

CHAPTER 4

SELENE'S POV

PAGKATAPOS MALIGO ay lumabas ako ng kwarto na nakatapis ang tuwalya sa buhok. Ganun palagi ang ginagawa ko para tuyuin ang buhok ko. Hindi ako gumagamit ng hair dryer dahil nagda-dry ang buhok ko. Mahirap din suklayin lalo na kapag magulo.

Nagtungo ako sa kusina para sana magtingin ng pwedeng lutuin sa umaga nang matigilan din agad nang maalala kong wala na palang laman ang ref ni Nadia.

Umatras ako at lumabas ng kusina saka bumalik sa kwarto para kunin ang cellphone ko. Anong oras na at kanina pa ako nagugutom pagkagising ko dahil nga hindi ako kumain ng gabihan.

Feeling lazy to go out and buy food, I decided to just order online. I chose Korean food because I love their cuisine, especially tteokbokki.

Pagkatapos mag-order ay ibinaba ko ang cellphone ko sa kama at tinanggal na ang tuwalya saka nagsuklay.

As I was brushing my hair, I suddenly remembered the argument I had with my Tito last night. I understood why he was pushing me to get married in exchange for Czairex investing in our company, but I wasn't ready to tie the knot yet. I was still young and there were still so many things I wanted to do before settling down. I wanted to enjoy my single life first.

I would usually comply with his requests, even if it went against my will, but this was different. Signing a marriage contract for a business deal was out of the question for me.

Maybe I know Czairex's name and a few things about him, but I don't really know him at all. Despite having had a crush on him before, he's still a stranger to me.

It's possible that something may have happened between us, but that's not a reason for me to sign a contract and marry him.

But why can't Tito Hernando understand me?

Malakas akong napabuntong hininga at ipinilig ang ulo.

Napalingon ako nang marinig ang pag-doorbell. Lumabas ako ng kwarto at nagtungo sa ibaba para pagbuksan ng pinto kung sinuman yun.

Pero natigilan din nang makilala ang lalaking nasa harapan ko. Nakasuot ng pang-delivery man. Kumunot ang noo ko, inaalala ang pangalan niya. Nang maalala ay malapad akong ngumiti.

"Gio?"

Bumahid ang pagtataka sa mukha niya pero maya maya ay napangiti rin nang makilala ako.

"Selene?"

"Ako nga!" Nakangiti kong usal. Sinuri ko siya ng tingin at nagtanong. "Delivery boy ka?"

"Obvious ba?" Natatawang aniya. Tumango ako na natatawa rin. "Oh, order mo. Ang dami niyan ah?" Komento niya pagkatapos iabot sakin ang tatlong plastic ng korean foods.

Natawa ako. "Gutom ako e." Inabot ko pabalik sa kanya ang papel na pinirmahan ko kasama ang pera, nangangahulugan na natanggap ko ang order.

Sumilip siya sa loob ng condo. "Mag-isa ka lang?" Umiling ako. "Sinong kasama mo? Boyfriend?"

Umiling ulit ako. "Kaibigan ko. Babae."

Tumango-tango siya. "So you've already moved out of your Tito's house? That's good for you."

I sighed as I remembered the reason why I left the house. "Pansamantala lang. Gusto ko lang lumayo kahit saglit."

Gio is one of my college friend. We're on the same course and class. Palagi kaming magkasama sa bawat activities at minsan ding nagkasama sa paggawa ng thesis dahilan para mapalapit kami sa isa't isa at maging magkaibigan.