Shin-Bae High

(9)

A/n: Maraming shifting ng POV sa chapter na 'to, it is so essential darling ;)

Chapter Nine - Lost

I was out, but not that out, I'm out of my mind, nah~ I lost my mind.

~□~

His POV

One memory lost, but her memory to me will never lost.

She didn't change after all, she's amazing... I'm totally falling for her — no cut the crap! I'm deeply inlove with her.

She's like her but one thing that they'll never be the same, she's not traitor like her, I hope she's not.

"KEN!"

"Sey! Hintayin mo ako!"

"Behlat! Ambagal mo talaga Ken! Megumi! Momo! Hahaha" ang layo na nila, nasa park kami noon, at kami'y nag-uunahan makapunta sa nagbebenta ng dirty ice cream.

"Sey talaga! Sabing wag mo 'kong tatawaging Momo e, Mamoru dapat" sabi ni Mamoru.

"Blablabla" ang kulit niya talaga.

~■~

Naputok niya na ang baril, walang emosyon siyang pumunta pabalik sa amin, umupo siya sa tabi ni Ji, tulala lang na nakatingin dun sa babae.

Kinuha na ng mga sundalo na nagbabantay dito sa SB ang babae — ang mga sundalong iyon ay kakaiba, sila ang dahilan kung bakit ni isa dito sa SB ay walang nagbabalak tumakas, pwera na lang sa matatawag na Elites o yung mga matataas talaga or mga family relatives.

Di na namin napansin ang mga pinagsasabi ng mc dahil biglang tumayo si Shiki at tumakbo palabas ng gym.

Shiki's POV

Ganito ba talaga ang pakiramdam ng nakapatay, yung feeling na mas magandang namatay ka na lang kaysa siya na walang kaalam alam?

Minumulto ako ng konsensya ko, oo alam ko 'yun lang ang tanging paraan para makalabas ako dito, para makagraduate ako dito pero... iba pa rin! Iba pa rin pag nangyari na. Hindi ko alam na kanina pa ko umiiyak, pagkalabas ko ng gym ay agad kong ibinuhos lahat ng hirap at sakit. Nabibilib at naiinis ako sa mga matatagal na nag-aaral dito, nakayanan nilang tumagal dito at nakakapatay sila na para bang wala lang.

"Shiki!" Isang sigaw ng hindi pamilyar na boses ang narinig ko mula sa likod. Lumingon ako, kitang-kita ko sa kanyang mga mata ang pag-aalala o awa? Huh! Awa dahil lagay ko?

"Umalis ka nga" ani ko sa kanya habang tumatangis ng luha.

Hindi siya nakinig at lumapit lang sa akin, at yinakap ako.

"Okay lang 'yan... okay lang SY" pagko-comfort niya.

"Umalis ka! Hindi nga kita kilala.. ay hindi- kilala kita pero di tayo close kaya lumayo ka!" Tumawa lang siya ng bahagya at patuloy na yinakap ako. Wala akong nagawa kaya umiyak na lang ako ng umiyak sa kanyang bisig.

"Ken huhuhu nadapa ako.."

"Ang kulit mo kasi sy e! Halika nga" hinalikan nung batang lalaki yung sugat ng batang babae.

"Yuck ken! Iwww!"

"Manahimik ka nga palasamat ka ginawa ko 'to sa'yo! Eh yung eomma mo nasaan? Wala na kaya-"

"Huhuhu" umiyak na lang yung batang babae dahil sa sinabi nung batang lalaki.

"Sorry na Sy, okay lang 'yan, okay lang Sy..."

"Ken?"

"Naaalala mo na ako SY?!" Ha ano raw!?
"Ano? Anong pinagsasabi mo! Tss diyan ka na nga!" Tinulak ko siya na ikinabigla niya, Ken? Sinong Ken? Siya ba 'yon? Ba't argh! Sinong Sy? Naman eh! Sinusumpong na naman ako!
Hahakbang na ako patalikod ng maramdaman kong nag-dilim na ang buong paligid.

Sky's POV

Stupid! Bakit di na lang niya ibinagsak ang lesson na 'yon kaysa iiyak iyak siya, at sa magaling ko pang half-brother, tss makaalis na nga! The view was not suited for a top like me..— but she collapse! The f-uck! I quickly run hanggang sa makapunta sa pwesto niya.

"What happened!?"

"I don't know bigla-"

"Oh shut the f-uck!" Agad ko ng ibinuhat si Shiki hanggang sa makapunta na kami sa clinic, she's a silly, a mini pest who'd ruined me, and my mind.

Mr. Bae Kenji's POV

I knew it! For the first,second and last thought I'm very right.
The lost one, will be back, and so for my loving enemy or the couple will be drag in their own blood.

Wait and see my evilness Tsujimoto, tsk tsk for the second time you had challenge me, my evilness — crap it! She'll be back, and her lost.

A/n: short chapter bawi tayo sa chaptereu 10. Unedited.