She's a Man(?) (Part-2)
'Ohh.. Tae ah!'
သူ ေရခ်ိဳးခန္း ထဲမွ ထြက္ထြက္လာ ျခင္း သူ ဝတ္စားထား သင့္ပံု ၾကည့္ရင္း Miyoung တစ္ေယာက္ Laptop အား ေက်ာ္ကာ မ်က္မွန္ ပင့္တင္ လိုက္ရင္း တအံ့တၾသ ၾကည့္လိုက္ေလသည္..။
'နင္..နင္က Tomboy ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ေနာ္..'
Miyoung စကား ေၾကာင့္ သူ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရီလိုက္ရင္း သူ႔ကုတင္ ေပၚ ထိုင္ခ် လိုက္သည္..။
'မဟုတ္ပါဘူး.. ငါက ဒီလိုပဲ ေန တတ္လို႔ပါ..'
သူ Miyoung အား ေျဖ႐ွင္းခ်က္ ေပးရင္း တီ႐ွပ္နဲ႔ ေဘာင္းဘီ အပြႀကီး ဝတ္ထားေသာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ငံု႔ၾကည့္လိုက္သည္..။
အေျခအေန ေတာ့ မေကာင္း...။ သူ ဒီလို ေယာက်ာ္း ေလး လို ဆက္ ဝတ္ေနရင္ Miyoung တစ္ျဖည္းျဖည္း သံသယ ဝင္လာ ႏိုင္သည္..။
//အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ ငါက ဒီတိုင္း ေနရင္းေတာင္ မိန္းမ လို ဝတ္ေနရမွာ လား?? Arishhh..//
'နင့္မွာ မိန္းကေလး အက်ီ မရိွရင္ ငါ့ဆီက ယူဝတ္ေလ... အဲ့လို ေယာက်ာ္း လို ႀကီးေတြ မဝတ္ စမ္းပါနဲ႔.. နင္နဲ႔ မလိုက္ဘူး..'
//ေသေရာ.. ေယာက်ာ္းေလး က ေယာက်ာ္းေလး လို ဝတ္တာ မလိုက္ဘူးတဲ့.. Lee Taemin .. မင္း ဘဝႀကီးက ဆိုးလွခ်ည္လား..//
သူ Miyoung စကား ေၾကာင့္ မခ်ိမတင္ ျပံဳးလိုက္ရင္း ပုခံုးေက်ာ္ေက်ာ္ ႐ွည္ေနေသာ ဆက္ထားသည့္ သူ႔ဆံပင္အား စုကာ အေနာက္တြင္ ခ်ီလိုက္ေလသည္...။
'ငါလဲ နင့္လို ဆံပင္ အေရာင္မ်ိဳး ဆိုးခ်င္တယ္.. ဒါေပမယ့္ ငါ့အကို က ေပးမဆိုးဘူး ဟ..'
Miyoung စကား အဆံုး သူ ႏွာေခါင္းရံႈ့လိုက္ေလသည္..။ အံ့ၾသစရာ အကို ပါလား..။
သူ Miyoung ႏွင့္ သူ႔ရဲ႕အသုံးအေဆာင္ ပစၥည္း မ်ားအား တစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္ရာတြင္ Miyoung မွာ မိသားစု ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ထဲက လိုပင္..။ ဘာလို႔ အေဆာင္မွာ လာေနလဲ သူေတြး၍ မရ..။
