(vote vermeyi unutmayın arkadaşlar :)))))
Z:"artık kendimi yıpratmak yok. Hep gülücem dedecim"
Ö:"aferin benim kızıma"gülümseyip dedeme daha çok sokuldum.
G:"eveet bayan yılmaz. Az önce yaptığın saygısızlığın cezasını bitki çayı içerek ödeyeceksin"
Z:"ama ananeee"
G:"bana şebeklik işlemiyor zeynepcim. Melis kahve verirken içecektin. Şimdi ceza olarak çay
içeceksin"
Z:"off dede bir şey yap"
Ö:"kızım onca yıllık karımdan öğrendiğim tek şey ona karşı gelmemek"
Z:"off. Ama ben hasta değilimki neden içiyorum bitki çayı"
G:"ceza güzelim. Mızmızlanma çünki çekeceksin cezanı" ben dudaklarımı büzmekle
meşgulken kapı tıklandı. İçeriye Melis, Barış ve minik kızları Mine geldi.
Mine.. Annesinin kucağında çok tatlı.. Ayrıca uysal. Onları görünce yüzüm birden düştü. Bu
kasıtlı yaptığım bir şey değil sadece.. Sadece benim böyle bir tablom olamayacağı beni
üzüyor..
G:"aa bak zeynep kimler gelmiş"melisler yanıma yaklaşınca zoraki bir gülümseme
yerleştiriyorum suratıma.
B:"merhaba zeynep. Geçmiş olsun"
Z:"teşekkür ederim"
M:"zeynepcim mineyi aslında getirmeyecektim. Ama huysuzlanmış barış getirmek zorunda
kalmış.."
Z:"önemli değil melis"
G:"kucağına almak istermisin bitanem"
Z:"yo yo! Hayır! İstemiyorum"
Ö:"tamam sakin ol kızım. Melis ver bakalım mineyi bana. Zeynep ablasıyla tanışsın" dedem
mineyi almak için hamle yapınca gözlerim doluyor. Yalvarır şeklinde konuşmaya başlıyorum.
Z:"dedeee"
G:"şişş ağlamak yok demiştik"
Ö:"evet mine teyzesiyle tanışmak istiyor zeynep"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURAL
FanfictionHayatı kurallara göre yaşamak zorundamıyız?? Kimilerine göre 'evet' .. Kimilerine göre 'hayır'.. Kimilerininse burada olduğu gibi kafaları karışık... > ' "Düzenim bozulur, hayatımın altı üstüne gelir" diye enişe etme. Nereden biliyorsun hayatının al...