KURAL

32. bölüm 'şans'

Merhaba.. Bölümü araya fazla gün sıralamadan yazayım dedim.. Bölümde uzun bir zaman atlaması var. Sebebi hikayenin bir kaç bölüm sonra final olacak olması. Bir kaç bölüm dediğim en az iki en fazla beş bölüm. Çok yakın değil yani :)

Sizden bir ricam var. 'İkiz' adlı yeni bir hikaye yazmaya başladım. Tanıtımsı gibi bir şey yayımladım. Göz atın lütfen. Keyifli okumalar..

Kerem

"Cihan bey" elimi yumruk yapıp sakinleşmeye çalışmıştım oysaki. Zeynep dudağındaki kanla bana dönünce kendimi kaybedip yumruğumu cihan beyin suratına indirdim. Geriye sendelerken dengesini ayarlayıp üzerime yürüdü. Demet hanım girdi aramıza. Onlarla ilgilenmeyip zeynepin yüzünü avuçladım.

"iyimisin güzelim?" başını usulca sallarken dudaklarımı anlına yasladım.

"şerefsiz it! Sen kimin karşısında durduğunun farkındamısın?! Piç herif!"

"Cihan sus!" bu sözleri yutmaya çalışmıştım ama olmadı.

"ileriye gidiyorsunuz! Bir daha asla zeynepe el kaldırmayın! Yoksa tek yumrukla kalmaz, kalkan ellerinizi kırarım!"

"sen kimsin lan! Kiminle konuşuyorsun böyle!"

"sakin ol cihan!"

"sen karışma ahmet!"

"lütfen gidelim kerem" zeynep elimden tutunca burcuda yanıma gelip aynı şeyleri söyledi. Babam gelip kolunu omzuma attı.

"ben halledeceğim. Siz kızlarla hava alın biraz"

"ben hallederim. Sen karışma lütfen"

"ben senin babanım kerem, karışacağım. Dışarı çıkın siz"

Zeynepinde istekli halini görünce burcuyu da alıp dışarıya çıktılar.

"sakinleşmeyeceğim demet! O it kızımı benden alamaz!"

"sakinleş cihan."

"bırak ahmet ya! Koruma bana o şerefsizi! Kızımla evlenecekmiş(!) sen benim kızıma denk misin lan!"

"Cihan kes sesini! Oğlum hakkında ağır bir kelime daha çıkmasın ağzından!"

"oğlun mu?"

"oğlunuz keremmiydi ahmet?" şaşkınca sordu demet. Bu büyük bir tesedaftü.

"evet. Kerem benim oğlum.! Bir daha asla ona bu şekilde konuşma cihan! Ayrıca denklik konusuna gelirsek oğlum doktor ve maddi durumumuz sizinkinden çok daha yüksek seviyede bunu çok iyi biliyorsun.! Çocukların mutluluğuna karışma!"

"sen ne diyorsun ahmet! Oğlunun ne yaptığından haberin varmı?"

"oğlumun değil, senin yapmış olduğun bir tekliften haberim var. Zeynep ile konuştuk. O konu da oğlum hatalıysa sen daha çok hatalısın. Ayrıca oğlum yapamayacağını da belirtmiş. Suçunu oğluma yıkma!"

***

"acıyor mu güzelim"

"I-ıh"

"ağlayacak gibisin acımıyor mu?" omuz silkip başını keremin omzuna yasladı zeynep. Ağlayacaktı evet ama canının acıdığından değildi. Babası ilk kez ona el kaldırmıştı. Onu üzen buydu.

"üzme kendini zeynep, cihan amca yanlış yaptığının farkına varacaktır. O seni üzmek istemez asla"

"böyle davranmaya devam ederse üzülen taraf o olacak zaten" kerem başını eğip, sevdiği kadının anlına bastırdı dudaklarını. Bu sırada hastaneden çıkış yapan cihan bey çarptı burcunun gözüne.