KISA SÜRELİĞİNE ARA VERİLDİ..
Mardin topraklarının iki genci. Töreye kurban edilen iki genç berdele mahkûm bırakılırsa ne olurdu? Biri asi biri öfkeli.
Öfkeli ve asi oluşları aşklarının en büyük engellerinden birisiydi. İki deli kan. İki deli yürek...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazar'ın anlatımıyla...
Mardin'de güneş doğmuştu. Güneş ışıkları kızıl topraklarına kavuşmuştu...
Miran güne boynundaki nefesle uyanmıştı. Perdeden sızan güneş ışıkları odayı aydınlatıyordu. Perdeyi çekmek için kalkmaya yeltendiği zaman bir çift kol buna engel olmuştu.
Uykulu gözlerini ovuşturarak kafasını çevirdi. Gördüğü manzarayla dudakları kıvrıldı.
Çünkü karısı başını boynuna gömmüş, kollarında vücuduna sarmıştı. Bacaklarını ise Miran'ın bacaklarının üzerine uzatmıştı.
Birde Miran yanına yaklaştığı zaman seni vururum, uykumda rahat bırak beni diye tehdit ediyordu. Hâlbuki sabrını sınayan karısıydı.
Uykulu haliyle az uğraşabilirim diye düşündü. Komidinin üzerinde duran tüy gözüne takıldı. Sinsice sırıttı. Elini uzatıp tüyü aldı. Tüyü Zerda'nın boynunda yavaşça hareket ettirdi.
Zerda huylandığından dolayı kafasını eğmiş boynunu kapatmaya çalışmıştı uykunun içinde. Miran da sessizce güldü bu hareketine.
Karısının kulağına yaklaştı. "Zerda hadi uyan sabah oldu," diyerek fısıldadı.
Bu durum Zerda için hiç iyi bir olasılık değildi. Eliyle kulağını kapattı Zerda.
"Zerda hadi kalk geç kalıcaz kahvaltıya" dedi Miran.
Zerda yavaş yavaş uyanıyordu. Gözlerini açmadan biraz daha sarıldı Miran'a.
