Korku

181 32 2
                                    

"Hoşçakal Omi-kun, tekrardan dün gece için üzgünüm." Diyip utangaç bir şekilde saçını kaşıdı Atsumu.

"Sorun yok bugün için teşekkürler..." Dedikten sonra utangaçça başını eğdi Kiyoomi.  Bu tarz şeyler insanlar için ne kadar kolay olsa da onun için değildi, teşekkür etmek, özür dilemek, sevgisini belli etmek... Atsumu utandığını anlamış olacak ki durumu hızlıca topladı.

"Asıl ben teşekkür ederim, ama bir dahaki sefere benim seçtiğim şeyi izleyelim, kendine iyi bak."

.

Atsumu arkasını döndüğünde bir an bile düşünmeden kapıyı kapattım. Kapıya yaslanıp yere oturdum.

Yalan söylemiştim

Beni öptüğünü hatırlıyorum, beni neden öptüğünü de hatırlıyorum, üstüme kusmadığını da biliyorum.

Korkmuştum. İnsanlara dokunmak bile beni tedirgin ederken onu öpmek beni korkutmuştu. Ağzımızda binlerce mikrop var nasıl korkmayabilirdim ki?...

Hayır, korkmuştum çünkü ondan etkilenmiştim. Hayatım boyunca beni sinirlendiren tiplerin birisinden etkilendiğim için korkmuştum. Dışarıda gördüğümde beni sinirlendiren, yarını yokmuş gibi davranan, sürekli eğlence peşinde koşan,egolu, bencil birisinden etkilendiğim için kendime ihanet ediyor gibi hissetmiştim.

.

Kiyoomi ne yapacağını bilmiyordu. Uzun süre sonra ilk defa birisinden etkileniyordu. Hayatına giren değişiklilerden hoşlanmazdı, birisine aşık olmaktan korkardı, yine terk edilme duygusu etrafını sarardı. Kiyoomi daha fazla kapı ağzında oturmaya devam ederse belinin ağrımaya başlayacağını düşünüp ayağa kalktı. Odasına gidip yatağına uzandı ve düşünceleriyle boğuşmaya kaldığı yerden devam etti.

İlgimi çektin | sakuatsuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin