secret, lucas torreira

0.5

lucas

Devin sonunda tesise gelmişti ve resmen benden kaçıyordu. Onu Dries ile konuşurken yakaladım ve hızla yanlarına adımladım.

"Neden bu kadar korkuyorsun, tatlım?"

"Eğer korkum olsaydı bu işe hiç başlamazdım, Lucas."

"Pişmansın sanıyordum."

Gülümsedi ve bana bir adım yaklaştı.

"Binanın arkasında bekliyor olacağım, konuşmak istemiştin."

Cevap vermemi beklemeden hızla adımladı. Fazla dikkat çekmemek için ortalıkta biraz gezindim, ardından hızla arka tarafa doğru yürümeye başladım.

Onu gördüğümde adımlarımı daha da hızlandırdım.

"Lucas, yaşananlardan pişmansan anları-"

"Sarhoştun, ayrıca hiç pişman hissetmiyorum. Sen?"

"Kerem'e bunu yapamam."

"Senin için sadece kaçamaktan ibaret olmamalıyım, Devin."

"O gün aramızda yaşananlar doğru değildi, ama daha önce hiç böyle hissetmemiştim."

Cevap vermediğimde tekrar konuştu.

"Senden gerçekten çok etkileniyorum, Lucas."

"Devin..."

Ellerimi beline sarıp yavaşça kendime çektim, dudağına yaklaştığımda yüzündeki sırıtış beni daha da heyecanlandırmıştı.

"Bunun tekrar yaşanacağını biliyordum."

Öpücüğün derinleşeceğini fark ettiğimde geri çekildim, yakalanmak istemezdik.

"Buna devam etmek istemediğine emin misin?"

"Bana biraz zaman ver."

Dudağıma hızlı bir öpücük bırakıp hızla arabasına yöneldi, gitmesini hiç istememiştim.