2.0 | final

223 21 7
                                    

"Devin Hanım, başınız sağ olsun."

"Teşekkürler arkadaşlar."

"Lucas Torreria ile ayrılığınız sebebinin çocuğu kaybetmenizle bir ilgisi var mı?"

"Hey, şu röportajı kesin!"

O gelmişti.

Lucas buradaydı, hızla kolunu bana atmıştı ve arabasına bindirmişti.

"Sağ ol, kurtardığın için."

"Konuşmamızın vakti gelmişti, Devin."

"Lucas, ben çok özlüyorum."

Bana sarıldığında ağlamaya başlamıştım.

"Ben de çok özlüyorum, bizim için çok değerliydi."

"Kerem baş sağlığı diledi."

Benden ayrılıp arkasına yaslandı.

"Herifin nişanlasını çaldım, yine de sana yardımcı oluyor."

Arabayı çalıştırdığında sustum.

"Lucas, biz ne yapacağız?"

"Sana daha fazla zarar vermek istemiyorum."

Ters yönden gelen arabaya baktığımda sürücünün Kerem olduğunu gördüm.

"Lucas, üstümüze sürüyor."

"Belki de ölümün vakti gelmiştir, minik sırrımızın süresi dolmuştur."

Kerem yaklaştıkça ağlamam şiddetleniyordu.

Kendimi arabadan atabilirdim, fakat tüm bunlara ben sebep olmuştum.

"İkimizi çoktan öldürdün Devin, sıra sende."

-

baska son aklıma gelmedi kızmayın 🫡

secret, lucas torreiraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin